Συνέντευξη Θ. Καράογλου στη Dion Τηλεόραση και στην εκπομπή «Ευ ζην» με τον Ευγένιο Παπαδόπουλος (28-04-2017)
Χαιρετισμός Θ. Καράογλου στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Απριλίου 2017
φίλες και φίλοι,
χαιρετίζω και εγώ με τη σειρά μου την όμορφη εκδήλωση που πραγματοποιείται ανήμερα της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την ίδρυση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας αποτελεί η εργατική τάξη που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας.
Ως παλαιός συνδικαλιστής στο δημόσιο τομέα γνωρίζω πολύ καλά ότι ο οργανωμένος συνδικαλισμός έχει κεντρικό θεσμικό ρόλο στο σύγχρονο:
-οικονομικό
-και κοινωνικό γίγνεσθαι.
Όπως γνωρίζω πολύ καλά πως όταν ο ρόλος αυτός αντιμετωπίζεται υπεύθυνα, τότε συμβάλλει καθοριστικά:
-στην πρόοδο της οικονομίας
-και στην προστασία των εργαζομένων.
Σε ό,τι με αφορά δεν είμαι απόψε ενώπιων σας για να εκφωνήσω έναν τυπικό χαιρετισμό, αλλά για να τιμήσω ως εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας τη:
-γέννηση,
-συγκρότηση
-και οργάνωση
του εργατικού κινήματος στην πόλη μας.
Ενός κινήματος με πολυεπίπεδη προσφορά, που βασίζεται στην ιδέα της:
-συλλογικότητας
-και της αλληλεγγύης.
Φίλες και φίλοι,
η αποψινή εκδήλωση γίνεται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία με τη Θεσσαλονίκη να είναι, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ, «πρωταθλήτρια της ανεργίας».
Ένας τίτλος που αναμφίβολα δεν αποτελεί τιμή για κανέναν.
Συνολικά στην Κεντρική Μακεδονία 16.000 συμπολίτες μας έχασαν τη δουλειά τους από τον Μάρτιο του 2016 μέχρι σήμερα, με τον αριθμό των καταγεγραμμένων ανέργων στις εφτά περιφερειακές ενότητες να εκτοξεύεται στους 185.823, ήτοι 20,24% του πληθυσμού.
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο από όλα όμως, είναι η κατακόρυφη αύξηση των μακροχρόνια ανέργων.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία, λοιπόν, ότι η ανεργία αποτελεί την πλέον επώδυνη κοινωνικά επίπτωση της οικονομίας κρίσης.
Ως αν. Τομεάρχης Εργασίας επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι οι συνέπειες της ανεργίας είναι πολύ βαριές και για το ασφαλιστικό μας σύστημα.
Δεδομένου ότι οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κυριαρχούν την τελευταία διετία στην αγορά εργασίας, το ασφαλιστικό δεν θα καταστεί βιώσιμο.
Όπως δεν θα καταστεί βιώσιμο αν δεν αλλάξει και η σχέση εργαζομένων προς συνταξιούχους.
Για αυτό και μέριμνά μας είναι η δημιουργία βιώσιμων και ποιοτικών θέσεων εργασίας μέσα από
συγκεκριμένες παρεμβάσεις και προγράμματα επιδότησης.
Υποστηρίζω -και δεν θα κουραστώ να το κάνω- ότι η επιδότηση της ανεργίας δεν λύνει το πρόβλημα. Αντίθετα το κρύβει κάτω από το χαλί...
Ως εκ τούτου τασσόμαστε:
-υπέρ της επανεκπαίδευσης των ανέργων σε δεξιότητες που έχουν ζήτηση σε αναπτυσσόμενους τομείς της οικονομίας,
-υπέρ της παροχής κινήτρων για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων
-καθώς και υπέρ της προστασίας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Με την ευκαιρία θέλω να ξεκαθαρίσω με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι για εμάς στη ΝΔ δεν τίθεται κανένα απολύτως θέμα περαιτέρω μείωσης των μισθών των εργαζομένων, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα.
Κόψε-κόψε, τι θα απομείνει;
Εξυπακούεται ότι είμαστε αντίθετοι και στην κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού.
Δεν το συζητάμε!
Προσέξτε, για εμάς στη ΝΔ η διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η ενίσχυση:
-της παραγωγικότητας
-και της ανταγωνιστικότητας
της οικονομίας μας αλληλοσυνδέονται και είναι το ζητούμενο σε μια σύγχρονη αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Με αυτές τις σκέψεις σας καλώ σε μια διαταξική συνεννόηση.
Σε μια «Συμφωνία Αλήθειας», σε μια συμφωνία γενεών.
Σας ευχαριστώ πολύ, εύχομαι καλή επιτυχία στην εκδήλωση.
Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Karfitsa» που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 28 Απριλίου 2017
«Η ήττα του λαϊκισμού»
Οι Ολλανδικές εκλογές του περασμένου Μαρτίου και ο πρώτος γύρος των Γαλλικών Εκλογών απέδειξαν ότι ο λαϊκισμός δεν έχει σύνορα.
Μας δίδαξαν όμως και κάτι χρήσιμο και ωφέλιμο σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας. Ότι οι λαϊκιστές στην Ευρώπη μπορεί να ηττώνται, αλλά σε κάθε περίπτωση δηλώνουν παρόντες στις εξελίξεις βασίζοντας την πολιτική τους επιβίωση στη Μακιαβελική θεωρία πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Με αυτόν τον τρόπο, εκμεταλλευόμενη τις συγκυρίες αλλά και το ρεύμα της εποχής, η Μαρίν Λεπέν αύξησε σχεδόν κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες τη δυναμική της συγκριτικά με τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ενώ στην Ελλάδα περίπου το 20% του εκλογικού σώματος εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Αλέξης Τσίπρας αγωνίζεται να «σκίσει» τα μνημόνια.
Πρόκειται για το ίδιο ποσοστό που το 2009 πίστεψαν ότι «λεφτά υπάρχουν», το 2015 σαγηνεύτηκαν από το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και παρά το γεγονός ότι και στις δυο περιπτώσεις συνέβαλαν στην εκλογή αποτυχημένων Κυβερνήσεων που προσέφεραν μονάχα βάρη, ανασφάλεια και φόρους, παραμένουν πρόθυμοι να ασπαστούν κάθε ανέφικτη ή ριζοσπαστική πρόταση που θα ικανοποιήσει την απόγνωση τους.
Είπαμε, στην Ελλάδα η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
Δεδομένου, όμως, ότι την ελπίδα την αντικατέστησε η οργή, έφθασε η στιγμή που η λογική πρέπει να επικρατεί του συναισθήματος.
Ο λαός μας διψά για τη μεγάλη αλλαγή, το δείχνουν καθημερινά και οι δημοσκοπήσεις. Το αντιλαμβάνεται κανείς στην επαφή με τους πολίτες.
Θέλουν ασφάλεια, τάξη, κοινωνική δικαιοσύνη, ευημερία. Θέλουν να πιστέψει και πάλι στην Ελλάδα, αλλά και σε πολιτικούς που επιζητούν τα εύσημα της κοινωνίας και όχι των δανειστών.
Τι να το κάνει σήμερα ο Έλληνας το πλεόνασμα των 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ όταν πίσω από αυτό κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων και η καταστροφή χιλιάδων νοικοκυριών;
Πως μπορεί να «αναπνεύσει» μια οικονομία όταν το κράτος επιδοτεί την ανεργία και αδιαφορεί για τη βουή του ενός εκατομμυρίου ανέργων που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα;
Ας μάθουμε από τα λάθη μας!
Όπως έχει τονίσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «Ο λαϊκισμός πρέπει να ηττηθεί στις αυλές των σπιτιών μας...»
Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που έφερε στην εξουσία μια λαϊκίστικη Κυβέρνηση και πρέπει να γίνει η πρώτη όπου θα επικρατήσει η πολιτική της αλήθειας, όπως την υπερασπίζεται και την εκφράζει η Νέα Δημοκρατία.
Γιατί, σε τελική ανάλυση, τη ζωής ενός λαού δεν μπορεί κανείς να την παίρνει στην πλάκα...
Άρθρο του Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Voria.gr» που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 28 Απριλίου 2017
Θεσσαλονίκη:«Νύμφη του Βορρά ή "βορά" λανθασμένων υπολογισμών;»
Αδικημένη ή εσωστρεφής;
Νύμφη του βορρά ή «βορά» λανθασμένων υπολογισμών και έλλειψης αντικειμενικής αντίληψης; Μητρόπολη της Ν.Α. Ευρώπης ή «πρωτεύουσα» της ανεργίας;
Όπως και αν την αποκαλέσει κανείς, από όποια οπτική και αν τη δει, η Θεσσαλονίκη ουδέποτε δικαίωσε τις προσδοκίες που η ίδια καλλιέργησε λόγω της γεωπολιτικής θέσης που κατέχει.
Το μεγαλύτερο της μειονέκτημα είναι ότι δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει δική της ενδοχώρα, αλλά αποτέλεσε η ίδια ενδοχώρα άλλων πόλεων.
Από την πολυπολιτισμικότητα πέρασε στην... πολυπροβληματικότητα, καθώς οι μεγάλες αναπτυξιακές ευκαιρίες που της δόθηκαν έγιναν χαμένες προσδοκίες.
Η γύμνια σε νοοτροπία και λογική την κατέταξαν ως μια «χαμηλοτάβανη πόλη» χωρίς προοπτικές και μέλλον.
Σε αυτές τις συμπεριφορές αντιτάχθηκα ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης, υποστηρίζοντας ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να ανοιχθεί στο μέλλον με διορατικότητα, υπευθυνότητα, υπομονή και επιμονή.
Έλεγα και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι η πόλη μας πρέπει να αποκτήσει δική της ταυτότητα προϊόντων και υπηρεσιών. Κατά την προσωπική μου άποψη η αναπτυξιακή πρόταση της Θεσσαλονίκης πρέπει να περιλαμβάνει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα με κορυφαία σημεία αναφοράς τις πύλες εισόδου, όπως είναι οι οδικοί άξονες εθνικής σημασίας, το αεροδρόμιο, ο σιδηρόδρομος και το λιμάνι.
Με την Εγνατία Οδό και το δρόμο προς την Αθήνα να έχουν παραδοθεί εξ' ολοκλήρου στην κυκλοφορία, παραμένει σε εκκρεμότητα το ένα χιλιόμετρο του δρόμου Νέα Μουδανιά-Ποτίδαια, καθώς και η διαπλάτυνση του τμήματος του εθνικού δικτύου Θέρμης-Γαλάτιστας, το οποίο θα φέρει τη Χαλκιδική πιο κοντά και με μεγαλύτερη ασφάλεια στη Θεσσαλονίκη. Στα παραπάνω προσθέστε την ανάγκη μετατροπής σε αυτοκινητόδρομο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Ευζώνων, δρόμου που σήμερα θυμίζει επαρχιακό, όπως και την ανάγκη ολοκλήρωσης του κόμβου Κ-16 που θα εξασφαλίσει τη σύνδεση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με την Εγνατία Οδό και όλες τις εθνικές οδούς.
Σε ό,τι αφορά στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», το λιμάνι και τον ΟΣΕ, ευτυχώς η Κυβέρνηση παραμέρισε την ιδεολογία της και προχώρησε στην ιδιωτικοποίησή τους. Δεν θα σταθώ στο τίμημα που δόθηκε για τον ΟΛΘ, το οποίο είναι ιδιαίτερα χαμηλό συγκριτικά με την προσφορά της κινεζικής Hutchinson το 2008 (419,4 εκ. ευρώ, ενώ τώρα παραχωρήθηκε έναντι 232 εκ. ευρώ) ή τα 45 εκ. ευρώ που δόθηκαν για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ όταν η προηγούμενη προσφορά ήταν 300 εκ. ευρώ, αλλά στα πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα έχουν οι επενδύσεις σε επίπεδο δημιουργίας θέσεων εργασίας και οικονομικής προόδου.
Εξίσου σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν η ΔΕΘ-Helexpo και η Α.Ζ.Κ. Η αξιοποίηση της δυναμικής της πρώτης, που αποτελεί κορυφαίο αναπτυξιακό βραχίονα της Βόρειας Ελλάδας, σε συνδυασμό με την επίλυση του χρονίζοντος θέματος γης της δεύτερης για την ενεργοποίηση του πρώτου θύλακα στη Θέρμη (το οποίο δρομολόγησα ως ΥΜΑΘ), μπορούν να καθιερώσουν τη Θεσσαλονίκη ως κέντρο καινοτομίας και εξωστρέφειας.
Αν δίπλα σε αυτούς τους δυο καθοριστικούς παράγοντες προστεθεί το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονία), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.), θα καταφέρουμε να υποβοηθήσουμε την ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ της τοπικής επιχειρηματικότητας με τον ερευνητικό ιστό που διαθέτουμε.
Η κεφαλαιοποίηση της υπάρχουσας δυναμικής στην έρευνα και η μείωση της απόστασης μεταξύ έρευνας και εμπορικής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της, θα δημιουργήσει άμεση προστιθέμενη αξία τόσο στην τοπική οικονομία, όσο και στη δημιουργία επιπέδου απασχόλησης.
Θα αναρωτηθεί κάποιος τι σημασία έχουν για τον απλό πολίτη όλα τα παραπάνω. Μεγάλη, απαντώ. Διότι σκοπός μου είναι να δείξω τις τεράστιες δυνατότητες που διαθέτει η Θεσσαλονίκη, παρά το γεγονός ότι πολλές από αυτές βρίσκονται εν υπνώσει.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε, η ταυτότητα μιας πόλης αποτελεί διαβατήριο εξόδου από αυτήν, αρκεί να επανακαθοριστούν έγκαιρα προτεραιότητες και στόχοι.
Σε διαφορετική περίπτωση φοβάμαι ότι η Θεσσαλονίκη κινδυνεύει να παραμείνει η «συμπρωτεύουσα» της Ελλάδας των μνημονίων. Μια μεγάλη, όμορφη πόλη από την οποία ξεκινούν πολλές πρωτοποριακές ιδέες και πρωτοβουλίες, αλλά ελάχιστες στεριώνουν σε αυτήν.
Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο Tv Επιλογές των Σερρών και στην εκπομπή "Κάθε Μεσημέρι" που παρουσιάζει η δημοσιογράφος Ελένη Μωραΐτη (27-04-2017)
Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ και στην εκπομπή που παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι Ξενοφώντας Ζηκίδης και Έλενα Καραγιάννη (27-04-2017)
Συνέντευξη Θ. Καράογλου στον FM100 και στην εκπομπή "Θέσεις και Απόψεις" που παρουσιάσει ο δημοσιογράφος Βασίλης Κοντογουλίδης (27-04-2017)
Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο ράδιο Ενημέρωση 92,2 και στην εκπομπή «Πρωινό» με την Ελένη Διαμαντοπούλου (26-04-2017)
Αρ. Πρωτ.: 440/4818
04-04-2017
ΕΡΩΤΗΣΗ και ΑΚΕ
Προς
τους Υπουργούς:
• Οικονομίας και Ανάπτυξης, κ. Δημήτρη Παπαδημητρίου
• Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Βαγγέλη Αποστόλου
Θέμα: «Εκπρόθεσμη συζήτηση στη Βουλή του σχεδίου Κοινοτικού Κανονισμού για τα αλκοολούχα ποτά ΠΓΕ»
Κύριοι Υπουργοί,
Στις 30 Μαρτίου 2017, η Κυβέρνησή σε κοινή συνεδρίαση της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής συζητήθηκε το νέο Σχέδιο του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για τα αλκοολούχα ποτά Γεωγραφικής Ένδειξης.
Αντικείμενο της συζήτησης, σύμφωνα και με την κοινοτική διαδικασία υιοθέτησης της πρότασης Κανονισμού, ήταν η διατύπωση γνώμης, αντιρρήσεων ή και ενστάσεων της χώρας μας ως κράτους – μέλους της ΕΕ στις νέες ρυθμίσεις του υπό συζήτηση σχεδίου.
Υπενθυμίζεται ότι έχουν αναγνωριστεί στην κατηγορία των γεωγραφικών επενυμιών (κανονισμός 110/2008), το «Τσίπουρο Μακεδονίας», το «Τσίπουρο Θεσσαλίας», το «Τσίπουρο Τυρνάβου» και η «Τσικουδιά Κρήτης», η «Μαστίχα Χίου», ενώ αναγνωρίστηκε η αποκλειστική επωνυμία, η επωνυμία ούζο.
Ωστόσο με έκπληξη πληροφορηθήκαμε εκ των υστέρων, ότι η Κυβέρνηση έφερε την εν λόγω συζήτηση στη Βουλή μετά το πέρας της προβλεπόμενης προθεσμίας (10-3-2017) που όριζε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως καταληκτική! Ενδεικτικό της σοβαρότητας με την οποία αντιμετωπίζει το ζήτημα η Κυβέρνηση και της σημασίας που δίνει στα εν λόγω προϊόντα.
Έστω και έτσι, την ανικανότητα και την αβελτηρία της Κυβέρνησης την κάλυψε η υπεύθυνη στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Που στη συζήτηση στη Βουλή επικεντρώθηκε σε αλλαγές του σχεδίου κανονισμού που να ενισχύουν την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και όχι να την αποδυναμώνουν. Και αναδείξαμε τρία, κυρίως, σημεία, που χρήζουν βελτίωσης:
-τη διαφύλαξη της υφιστάμενης ευελιξίας στο κοινοτικό κανονιστικό πλαίσιο, με σεβασμό στην ιδιαιτερότητα των αγροτικών προϊόντων, ώστε να μην επιβαρύνεται με υπέρμετρο διοικητικό βάρος, γραφειοκρατία και οικονομικό κόστος η αναγνώριση γεωγραφικών ενδείξεων.
-τη διασφάλιση της προστασίας υφιστάμενων γεωγραφικών ενδείξεων μέσω του σχετικού μητρώου, το οποίο θα μπορεί να αναθεωρείται όχι μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά με τη συνεργασία Συμβουλίου και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως επιβάλλουν οι αρχές δημοκρατικής νομιμοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
-τον σεβασμό στις ευρωπαϊκές δικαστικές αποφάσεις, αναφορικά με τη δυνατότητα εμφιάλωσης στον τόπο παραγωγής, ώστε και η γεωγραφική προέλευση να προστατεύεται και η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας να μην παραβιάζεται. Άλλωστε οι αρμόδιοι φορείς προειδοποιούν για τον κίνδυνο νοθείας, αντιγραφής ή υποβάθμισης των ελληνικών παραδοσιακών ποτών εξαιρετικής ποιότητας, από το σχέδιο του εν λόγω κανονισμού εξ αιτίας της ταύτισης των 2 διακριτών εννοιών, της συσκευασίας και της εμφιάλωσης.
Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα που εγείρονται είναι τα ακόλουθα:
Εάν η Κυβέρνηση σε γνώση της έφερε τη συζήτηση εκπρόθεσμα, τότε εμπαίζει την Εθνική Αντιπροσωπεία καλώντας την να γνωμοδοτήσει εκ των υστέρων, ως μη ακουόμενη.
Εάν πάλι αγνοούσε ότι έχασε την προθεσμία, τότε η ανικανότητά της καθίσταται επικίνδυνη.
Το μόνο βέβαιο δυστυχώς, είναι ότι με απόλυτη ευθύνη της στέρησε από την χώρα μας την ευκαιρία να διαμορφώσει εγκαίρως τις ελληνικές θέσεις για τον Κανονισμό και να ζητήσει ουσιαστικές τροποποιήσεις για τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως το έκαναν άλλα κράτη – μέλη (Ιρλανδία, Ιταλία).
Κατόπιν τούτων και επειδή:
Το σχέδιο του νέου κοινοτικού κανονισμού αφορά άμεσα τον κλάδο παραγωγής αλκοολούχων ποτών της χώρα μας. Έναν κλάδο κατ' εξοχήν εξαγωγικό, με ποσοστό της τάξης του 65%, έναν κλάδο, το 70% της συνολικής παραγωγής του οποίου, αντιπροσωπεύεται από τα αλκοολούχα ποτά Γεωγραφικής Ένδειξης
Δεν πρέπει να τεθούν σε κίνδυνο οι 21.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας του κλάδου στην Ελλάδα, ούτε να μεταφερθεί εκτός χώρας σημαντική προστιθέμενη αξία.
Οι γνωμοδοτήσεις των Εθνικών Κοινοβουλίων συν-διαμορφώνουν τις θέσεις των κρατών – μελών και των κοινοτικών οργάνων.
Ερωτάσθε κ.κ Υπουργοί:
1. Γιατί φέρατε προς συζήτηση το Σχέδιο Κανονισμού της ΕΕ εκπρόθεσμα, 20 ολόκληρες ημέρες μετά την καταληκτική προθεσμία που έδινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (10-3-2017);
2. Ποιες ήταν οι ελληνικές θέσεις που διατυπώθηκαν (αν διατυπώθηκαν) στα κοινοτικά όργανα κατά τη διάρκεια του αρχικού σχεδιασμού του Κοινοτικού Κανονισμού για τα αλκοολούχα ποτά; Παρακαλούμε για την κατάθεση των σχετικών πρακτικών και εγγράφων.
3. Πώς σκοπεύετε να διασφαλίσετε, έστω και στο και 5' την προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων στα ελληνικά παραδοσιακά αλκοολούχα ποτά στο πλαίσιο των ως άνω προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για βελτίωση του σχετικού Κοινοτικού Κανονισμού;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Αναστασιάδης Σάββας
Ανδριανός Ιωάννης
Αντωνιάδης Ιωάννης
Αντωνίου Μαρία
Αραμπατζή Φωτεινή
Βαγιωνάς Γεώργιος
Βεσυρόπουλος Απόστολος
Βούλτεψη Σοφία
Γεωργαντάς Γεώργιος
Γεωργιάδης Σπυρίδων - Άδωνις
Γιαννάκης Στέργιος
Γκιουλέκας Κωνσταντίνος
Δημοσχάκης Αναστάσιος (Τάσος)
Καραμανλή Άννα
Καράογλου Θεόδωρος
Κέλλας Χρήστος
Κεφαλογιάννη Όλγα
Κόνσολας Εμμανουήλ (Μάνος)
Κουμουτσάκος Γεώργιος
Μηταράκης Παναγιώτης (Νότης)
Μπουκώρος Χρήστος
Μπούρας Αθανάσιος
Οικονόμου Βασίλειος
Σκρέκας Κωνσταντίνος
Στύλιος Γεώργιος
Φωτήλας Ιάσων
Χαρακόπουλος Μάξιμος