Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα "Tomanifesto", που δημοσιεύτηκε στις 08 Μαρτίου 2024

"Δεν νοείται να μιλούμε για την παιδεία του 2030 με όρους του 1974"

Η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να ανοίξει τη συζήτηση για τη λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, αντικρίζει τις απαιτήσεις της νέας εποχής, που αναδύονται μέσα από τον υπό εξέλιξη οικονομικό και παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας. Γιατί η πρόκληση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην παρούσα χρονική περίοδο, είναι να δείξουμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα που επέφεραν οι κρίσεις. Ιδίως τώρα, που η Ελλάδα έχει μπροστά της καθαρό πολιτικό ορίζοντα να καλύψει το χαμένο έδαφος και να συγκλίνει με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ως εκ τούτου, το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είναι μια εμβληματική μεταρρύθμιση, διότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Επίσης, είναι και μια επιβεβλημένη μεταρρύθμιση, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω....
Σήμερα, υπολογίζεται ότι περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν στο εξωτερικό, εκ των οποίων 18.000 στην Κύπρο, περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία. Γιατί, λοιπόν, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά; Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα; Γιατί, σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα από χώρα εξαγωγής φοιτητών να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Προφανώς το ζήτημα δεν είναι ταξικό, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για να δικαιολογήσουν την οπισθοδρομική στάση που τηρούν. Διότι, δεν νοείται να συζητούμε για την εκπαίδευση του 2030 με όρους, φρασεολογία και επιχειρήματα του 1974. Και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά, αλλά και εκείνες και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Απέναντι, λοιπόν, σε όσους ασκούν πολιτική κομματικού ή προσωπικού συμφέροντος, η Νέα Δημοκρατία επιλέγει συνειδητά να υλοποιεί εθνική πολιτική που σηκώνει την Ελλάδα ψηλότερα. Και επειδή είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, παρά τη διαρκή προσπάθεια της Αριστεράς να μπολιάσει την κοινωνία με τα κλισέ και τους μύθους της, το αφήγημα ότι δήθεν ο ερχομός των ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση των δημόσιων, δεν έχει δράκο. Αν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν το νομοσχέδιο, θα γνώριζαν ότι το 70% των άρθρων του αναφέρεται στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Και αυτό αποτυπώνεται στην πράξη, διότι ποτέ ξανά καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Ενδεικτικά μονάχα αναφέρω ότι σήμερα η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους είναι διπλάσια αυτής του 2018, φτάνοντας το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Συνοψίζοντας, η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων δεν οδηγεί σε... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά πρόκειται για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου στην ιστοσελίδα "ThePresident.gr", που δημοσιεύτηκε στις 06 Μαρτίου 2024

"Εμβληματική και επιβεβλημένη μεταρρύθμιση η ίδρυση Μη Κρατικών ΑΕΙ"

Η ίδρυση μη Κρατικών μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων είναι μια εμβληματική μεταρρύθμιση, διότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Είναι και μια επιβεβλημένη μεταρρύθμιση, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω.
Σκεφτείτε μονάχα ότι περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό, εκ των οποίων 18.000 στην Κύπρο, περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία. Γιατί, λοιπόν, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά ώστε να σπουδάζουν στον τόπο τους; Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα; Γιατί, σε τελική ανάλυση, η πατρίδα μας να μην καταστεί με αξιώσεις χώρα παροχής ανταγωνιστικών υπηρεσιών εκπαίδευσης, προσελκύοντας χιλιάδες φοιτητές από όλο τον κόσμο; Γιατί, δηλαδή, από χώρα εξαγωγής φοιτητών να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Το ζήτημα δεν είναι ταξικό, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά θέμα συντονισμού με την πραγματικότητα. Δεν νοείται να συζητούμε για την εκπαίδευση του 2030 με όρους, φρασεολογία και επιχειρήματα του 1974. Όπως είναι υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά, αλλά και εκείνες και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Απέναντι σε όσους ασκούν πολιτική κομματικού ή προσωπικού συμφέροντος, η Νέα Δημοκρατία επιλέγει συνειδητά να υλοποιεί εθνική πολιτική. Δεν βλέπουμε τους φοιτητές ως "πελάτες", αλλά ως ενεργούς πολίτες που πρέπει να αποκτήσουν γνωστικά εφόδια που θα τους επιτρέψουν να διαπρέψουν και να σηκώσουν την Ελλάδα ψηλότερα. Και επειδή είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, παρά τη διαρκή προσπάθεια της Αριστεράς να μπολιάσει την κοινωνία με τα κλισέ και τους μύθους της, το αφήγημα ότι δήθεν ο ερχομός των ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση των δημόσιων, δεν έχει δράκο. Και αυτό, γιατί το 70% των άρθρων στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας αναφέρεται στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Ποτέ ξανά καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Σήμερα, η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους είναι διπλάσια αυτής του 2018, φτάνοντας το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έγιναν 25.000 διορισμοί δασκάλων και καθηγητών. Την ίδια ώρα διπλασιάστηκαν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, τα γυμνάσια και τα λύκεια πέρασαν στην ψηφιακή εποχή με διαδραστικούς πίνακες παντού, ενισχύουμε την επαγγελματική εκπαίδευση προσφέροντας εξειδικευμένη γνώση και σίγουρη απασχόληση και αναβαθμίσαμε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ως κέντρο δια βίου μάθησης.
Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, η δημιουργία μη Κρατικών μη Κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας θα προχωρήσει μέσα από αυστηρές οικονομικές και εκπαιδευτικές προδιαγραφές. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας. Και στην πράξη αποδεικνύεται ποιά κόμματα λειτουργούν με μεταρρυθμιστική πυξίδα και ποιά συγκρούονται με την πραγματικότητα, η οποία τους προσπερνά.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Ethnos.gr", που δημοσιεύτηκε στις 08 Μαρτίου 2024

"Συγκλίνουμε με την Ευρώπη και στα ζητήματα της παιδείας"

Στα πενήντα χρόνια ιστορίας και μακράς προσφοράς στα εγχώρια πολιτικά πεπραγμένα, η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι επιλέγει συνειδητά να υλοποιεί εθνικές πολιτικές που σηκώνουν την πατρίδα μας ψηλότερα. Και επειδή είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, παρά τη διαρκή προσπάθεια της Αριστεράς να μπολιάσει την κοινωνία με τα κλισέ και τους μύθους της, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι το αφήγημα πως δήθεν ο ερχομός των ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση των δημόσιων, δεν έχει δράκο. Θα το είχαν αντιληφθεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης εάν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και τότε θα γνώριζαν ότι το 70% των άρθρων του αναφέρεται στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου. Και αυτό αποτυπώνεται στην πράξη, διότι ποτέ ξανά καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Ενδεικτικά μονάχα αναφέρω ότι σήμερα η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους είναι διπλάσια αυτής του 2018, φτάνοντας το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Γράφω αυτήν την εισαγωγή θέλοντας να καταδείξω ότι η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να ανοίξει τη συζήτηση για τη λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα είναι και εμβληματική και επιβεβλημένη. Εμβληματική, γιατί γίνεται απολύτως κατανοητό ότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Επιβεβλημένη, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω.
Ας αναλογιστούμε ότι σήμερα, περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν στο εξωτερικό, εκ των οποίων 18.000 στην Κύπρο, περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία. Γιατί, λοιπόν, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά; Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα; Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών η Ελλάδα να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Η νομοθετική παρέμβαση που αναλάβαμε ως Κυβέρνηση απαντά στα παραπάνω ερωτήματα και μέσω αυτής καθίσταται σαφές ότι η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ δεν είναι ταξικό ζήτημα, όπως επιχειρούν να το παρουσιάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογήσουν την οπισθοδρομική στάση που τηρούν. Απεναντίας είναι μια πραγματικότητα στην υπόλοιπη Ευρώπη και άρα κοινώς αποδεκτή.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά, αλλά και εκείνες και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Συνοψίζοντας, η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων δεν οδηγεί σε... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά πρόκειται για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας. Είναι μια επιλογή η οποία αντικρίζει τις απαιτήσεις της νέας εποχής, που αναδύονται μέσα από τον υπό εξέλιξη οικονομικό και παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας. Γιατί η πρόκληση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην παρούσα χρονική περίοδο, είναι να δείξουμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα που επέφεραν οι κρίσεις. Ιδίως τώρα, που η Ελλάδα έχει μπροστά της καθαρό πολιτικό ορίζοντα να καλύψει το χαμένο έδαφος και να συγκλίνει με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Thermisnews.gr", που δημοσιεύτηκε στις 08 Μαρτίου 2024

"Να κάνουμε την Ελλάδα χώρα εισαγωγής φοιτητών"

Δεδομένο πρώτο: Σήμερα, περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν στο εξωτερικό, εκ των οποίων 18.000 στην Κύπρο, περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία. Δεδομένο δεύτερο: Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτά τα παιδιά δεν επιθυμεί να επιστρέψει πίσω, αφού με το τέλος των σπουδών χτίζει ζωή και καριέρα εκτός συνόρων. Γιατί, λοιπόν, να μην τα επαναπατρίσουμε; Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα; Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών η Ελλάδα να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Τα παραπάνω ερωτήματα είναι εύλογα και τα συναντούμε συχνά πυκνά στον δημόσιο διάλογο, αφού πρόκειται για ένα ζήτημα που μας αφορά όλους. Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση η μεταρρύθμιση του υπουργείου Παιδείας για τη λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, η οποία κατά την άποψή μου είναι εμβληματική και επιβεβλημένη.
Εμβληματική, γιατί γίνεται απολύτως κατανοητό ότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Επιβεβλημένη, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω, γεγονός που αποτελεί μια πραγματικότητα η οποία δεν επιδέχεται διάψευσης.
Και για να είμαι απόλυτα κατανοητός, διευκρινίζω ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση δεν έχει κανένα ταξικό πρόσημο. Αυτές είναι φθηνές δικαιολογίες που σκαρφίζονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να δικαιολογήσουν την αδικαιολόγητη στάση τους. Πηγαίνοντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπέρα, θα έλεγα ότι η συμπεριφορά τους έχει έντονα υποκριτικά στοιχεία, διότι είναι υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά, αλλά και εκείνες και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Όσον αφορά τις ανησυχίες για τα κριτήρια λειτουργίας τους, η δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας θα προχωρήσει μέσα από αυστηρές οικονομικές και εκπαιδευτικές προδιαγραφές. Οι δικλείδες ασφαλείας είναι σαφείς, ξεκάθαρες και περιγράφονται ρητά: Κάθε παράρτημα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τρεις σχολές, με ένα τουλάχιστον πρόγραμμα πρώτου κύκλου σπουδών ή καθεμία. Επίσης, οφείλει να έχει προβλεπόμενο διδακτικό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, όπως επίσης άρτιες εγκαταστάσεις με τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Θα αξιολογούνται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης και φυσικά δεν θα δέχεται φοιτητές από το... παράθυρο, αλλά μονάχα αυτούς που δικαιούνται να φοιτήσουν.
Το ίδιος σαφής και ξεκάθαρή είναι και η θέση της Νέας Δημοκρατίας γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, η οποία επί 50 χρόνια υλοποιεί συνειδητά εθνικές πολιτικές που σηκώνουν την πατρίδα μας ψηλότερα. Και το πράττει δίχως να φορά κομματικές παρωπίδες.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Myportal.gr", που δημοσιεύτηκε στις 07 Μαρτίου 2024

"Η Ελλάδα προχωρά σταθερά, τολμηρά, μπροστά και στην παιδεία"

Τα τελευταία 24ωρα, από τα έδρανα της Βουλής, άκουσα με προσοχή την επιχειρηματολογία των συναδέλφων της αντιπολίτευσης ότι δήθεν η λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα οδηγεί στην... υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων. Στην πράξη αποδεικνύεται περίτρανα ότι το αφήγημά τους είναι κενό περιεχομένου και ότι τελικά το... παραμύθι που έχουν σκαρφιστεί δεν έχει... δράκο.
Και πως να είχε, δηλαδή, από τη στιγμή που η παρούσα κυβέρνηση είναι αυτή που διπλασίασε τους εθνικούς και άλλους πόρους με τους οποίους χρηματοδοτεί τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην πατρίδα μας, η οποία ανέρχεται πλέον στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Αλλά για να μην απομακρυνόμαστε από την ουσία του νομοσχεδίου, η λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα είναι εμβληματική και επιβεβλημένη μεταρρύθμιση. Εμβληματική, γιατί γίνεται απολύτως κατανοητό ότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Επιβεβλημένη, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω, γεγονός που αποτελεί μια πραγματικότητα η οποία δεν επιδέχεται διάψευσης.
Ας αναλογιστούμε, μονάχα, ότι περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό, εκ των οποίων 18.000 στην Κύπρο, περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία. Γιατί, άραγε, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά; Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα; Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών η Ελλάδα να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Και για να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος, διευκρινίζω ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση δεν έχει κανένα ταξικό πρόσημο. Αυτές είναι φθηνές δικαιολογίες που σκαρφίζονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να δικαιολογήσουν την αδικαιολόγητη στάση τους. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, θα έλεγα ότι η πολιτική συμπεριφορά τους είναι και υποκριτική, διότι είναι υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά, αλλά και εκείνες και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Σε τελική ανάλυση, η δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας θα προχωρήσει μέσα από αυστηρές οικονομικές και εκπαιδευτικές προδιαγραφές. Και αυτό δεν αμφισβητείται.
Συνοψίζοντας, έχω να επισημάνω ότι στα πενήντα χρόνια ιστορίας και μακράς προσφοράς στα εγχώρια πολιτικά πεπραγμένα, η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι επιλέγει συνειδητά να υλοποιεί εθνικές πολιτικές που σηκώνουν την πατρίδα μας ψηλότερα. Το ίδιο πράττει και τώρα! Θα το είχαν αντιληφθεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης εάν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τουλάχιστον το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.

Ομιλία του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην Ολομέλεια της Βουλής για την ίδρυση Μη Κρατικών Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα (07-03-2024)

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

50 χρόνια Μεταπολίτευσης:
-με επιτεύγματα και ελλείμματα,
-με προσδοκίες και οράματα.

Με:
-δόγματα,
-μύθους,
-πολώσεις,
-νοοτροπίες,
-αγώνες
-διεκδικήσεις,
-νίκες
-και κατακτήσεις.
Με:
-γεγονότα,
-παρασκήνια
-στρατηγικές επιλογές
-και πρωταγωνιστές,
αλλά και μια ωριμότητα τα τελευταία χρόνια, την οποία αποκτήσαμε ως κοινωνία, αφού προηγουμένως κοιτάξαμε κατάματα την άβυσσο της οικονομικής κρίσης.

Σε αυτήν τη συγκεντρωτική:
-παράθεση
-και αξιολόγηση
πεπραγμένων, ο ιστορικός βηματισμός αποκτά ιδιαίτερη αξία όταν εμβαθύνουμε στην ουσία των πραγμάτων. Μονάχα τότε κάθε επέτειος παύει να λειτουργεί ως ανακύκλωση των περασμένων και ανοίγει το δρόμο προς το μέλλον, δημιουργώντας προοπτική.

Και σήμερα, με το νομοσχέδιο που συζητούμε για τα μη Κρατικά ΑΕΙ, αντικρίζουμε τις καινούργιες απαιτήσεις της νέας εποχής, που αναδύονται μέσα από τον υπό εξέλιξη:
-οικονομικό
-και παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας.

Γιατί η πρόκληση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην παρούσα χρονική περίοδο, είναι να δείξουμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα που επέφεραν οι κρίσεις. Ιδίως τώρα, που η Ελλάδα έχει μπροστά της καθαρό πολιτικό ορίζοντα να καλύψει το χαμένο έδαφος και να συγκλίνει με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η ίδρυση μη Κρατικών μη Κερδοσκοπικών πανεπιστημίων είναι μια εμβληματική μεταρρύθμιση, διότι απελευθερώνει την Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από:
-ιδεοληψίες δεκαετιών
-και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Είναι και μια επιβεβλημένη μεταρρύθμιση, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω.

Περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό, εκ των οποίων:
-18.000 στην Κύπρο,
-περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία
-και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία.

Χώρες υποδοχής είναι, επίσης:
-η Ιταλία,
-η Τσεχία,
-η Γερμανία,
-η Ολλανδία
-και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Γιατί, λοιπόν, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά ώστε να σπουδάζουν στον τόπο τους;

Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα;

Γιατί, σε τελική ανάλυση, η πατρίδα μας να μην καταστεί με αξιώσεις χώρα παροχής ανταγωνιστικών υπηρεσιών εκπαίδευσης, προσελκύοντας χιλιάδες φοιτητές από όλο τον κόσμο;

Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών να μην γίνει η χώρα εισαγωγής φοιτητών;

Το ζήτημα δεν είναι ταξικό, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά θέμα συντονισμού με την πραγματικότητα.

Δεν νοείται να συζητούμε για την εκπαίδευση του 2030 με:
-όρους,
-φρασεολογία
-και επιχειρήματα του 1974.

Αυτού του είδους οι:
-πρακτικές,
-λογικές
-και συμπεριφορές
δεν είναι προοδευτισμός, αλλά οπισθοδρόμηση.

Όπως είναι:
-υποκρισία
-και στρουθοκαμηλισμός, να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που:
-έχουν φοιτήσει οι ίδιες και οι ίδιοι
-ή στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια,
αλλά και εκείνες και εκείνοι, που ενώ στην Ελλάδα πολεμούν τα μη κρατικά ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.

Στη Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, υλοποιούμε εθνική πολιτική και όχι:
-κομματική
-ή προσωπικού συμφέροντος.

Δεν βλέπουμε τους φοιτητές ως "πελάτες", αλλά ως ενεργούς πολίτες που πρέπει να αποκτήσουν τα κατάλληλα γνωστικά εφόδια για να διαπρέψουν και να σηκώσουν την Ελλάδα ψηλότερα.

Και επειδή είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, παρά τη διαρκή προσπάθεια της Αριστεράς να μπολιάσει την κοινωνία με τα κλισέ και τους μύθους της, το αφήγημα ότι δήθεν ο ερχομός ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση των δημοσίων, δεν έχει δράκο!

Και αυτό, γιατί το 70% των άρθρων του νομοσχεδίου αναφέρεται στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστήμιου.

Ποτέ ξανά και καμία Κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της.

Σήμερα, η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους είναι διπλάσια αυτής του 2018, φθάνοντας το 1 δισεκατομμύριο ευρώ.

Σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έγιναν 25.000 διορισμοί δασκάλων και καθηγητών.

Την ίδια ώρα:
-διπλασιάστηκαν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία.
-τα γυμνάσια και τα λύκεια πέρασαν στην ψηφιακή εποχή με διαδραστικούς πίνακες παντού,
-ενισχύουμε την επαγγελματική εκπαίδευση προσφέροντας εξειδικευμένη γνώση και σίγουρη απασχόληση και
-αναβαθμίσαμε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ως Κέντρο Δια βίου μάθησης.

Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, η δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας θα προχωρήσει μέσα από αυστηρές
-οικονομικές
-και εκπαιδευτικές προδιαγραφές.

Είναι ένα νομοσχέδιο:
-καλά προετοιμασμένο
-και μελετημένο,
με βάση όσα ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κάθε παράρτημα πρέπει να διαθέτει κατ' ελάχιστον τρεις σχολές, με ένα τουλάχιστον πρόγραμμα πρώτου κύκλου σπουδών η καθεμία.

Προβλεπόμενο:
-διδακτικό,
-διοικητικό,
-τεχνικό προσωπικό.

Άρτιες εγκαταστάσεις με τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Και φυσικά θα αξιολογούνται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Και τέλος, δεν θα δέχεται φοιτητές από το... παράθυρο. Θα εισάγονται αυτοί που δικαιούνται να φοιτήσουν.

Δεν πρόκειται για... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη χώρα μας.

Με αυτές τις σκέψεις, εννοείται ότι υπερψηφίζω το νομοσχέδιο.

Μάλιστα, καλώ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πράξουν το ίδιο, γιατί αρνούμαι να δεχθώ ότι Έλληνες Βουλευτές θα καταψηφίσουν άρθρα που αναφέρονται ρητά στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου.

Σε τελική ανάλυση, με την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας θα αποδειχθεί στην πράξη ποιά κόμματα λειτουργούν με μεταρρυθμιστική πυξίδα και ποιά συγκρούονται με την πραγματικότητα, η οποία τους προσπερνά.

Σας ευχαριστώ.

Αρ. πρωτ.: 3755/13.03.2024

Θεσσαλονίκη, 13 Μαρτίου 2024

Προς Υπουργό:
Υποδομών και Μεταφορών
κ. Χρήστο Σταϊκούρα

Ερώτηση
«Δημιουργία τοπικών τμημάτων της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας στην Θεσσαλονίκη»

Η σχετικά νεοσύστατη Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ), που είναι υπεύθυνη για την εποπτεία και την εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία της Πολιτικής Αεροπορίας, έχει έδρα και γραφεία αποκλειστικά στην Αθήνα και έχει στελεχωθεί κυρίως με υπαλλήλους της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) από την κεντρική Υπηρεσία.
Στον Κρατικό Αερολιμένα Θεσσαλονίκης «Μακεδονία», το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ελλάδα, από όπου διακινούνται ετησίως περισσότεροι από 6.000.000 επιβάτες, και που έχει παραχωρηθεί στην Fraport, αλλά και στα υπόλοιπα παραχωρημένα αεροδρόμια, υπηρετούν αερολιμενικοί υπάλληλοι οι οποίοι επί χρόνια παρείχαν διπλό έργο, αφενός την ίδια τη λειτουργία των αεροδρομίων πριν αυτά παραχωρηθούν στη Fraport και αφετέρου τον ρόλο της ρυθμιστικής και εποπτικής αρχής που σήμερα επιτελεί η ΑΠΑ.
Η εμπειρία των αερολιμενικών στα θέματα που καλείται να διαχειριστεί η σημερινή ΑΠΑ είναι τεράστια. Μέσω του διπλού τους ρόλου, οι αερολιμενικοί υπάλληλοι των περιφερειακών αεροδρομίων έχουν τα εχέγγυα και τα προσόντα για να μπορούν να εκτελούν με υπευθυνότητα το έργο που απαιτείται, βοηθώντας ουσιαστικά την ΑΠΑ στο απαιτητικό της έργο.
Ωστόσο, το γεγονός ότι η εν λόγω υπηρεσία εδρεύει στην Αθήνα και δεν έχει γραφεία εκτός Αθηνών στα περιφερειακά αεροδρόμια, καθιστά αδύνατο για τους έμπειρους αερολιμενικούς να αιτηθούν τη μετάταξή τους στη νεοσύστατη υπηρεσία και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα πρέπει να απομακρυνθούν από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.

Η δημιουργία παραρτήματος της ΑΠΑ στη Θεσσαλονίκη, αλλά και γενικότερα, στα περιφερειακά αεροδρόμια θα προσφέρει στον κρατικό μηχανισμό τη δυνατότητα άμεσων επιτόπιων ελέγχων της λειτουργίας των αεροδρομίων, εποπτεία επί τω έργω όλων των φορέων κρατικών και μη, από το οποίο πηγάζει και η διασφάλιση της ορθής και ασφαλούς λειτουργίας του αεροπορικού χώρου.
Το έργο της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας είναι δεδομένο ότι θα γίνει ευκολότερο και αμεσότερο. Υπό την καθοδήγηση της κεντρικής ΑΠΑ, οι σημερινοί αερολιμενικοί υπάλληλοι θα μπορούν να παρέχουν όχι μόνο τον άμεσο έλεγχο, αλλά και τη σωστή πληροφόρηση στην κεντρική μονάδα ειδικά σε θέματα ασφαλείας, τις ορθές κατευθυντήριες γραμμές στους τοπικούς φορείς, σε όλο τον ιστό των αεροδρομίων και υδατοδρομίων της Βόρειας Ελλάδας.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

- Προβλέπεται το αρμόδιο Υπουργείο να προχωρήσει στη δημιουργία παραρτημάτων της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας εντάσσοντας σε αυτά υπηρετούντες αερολιμενικούς υπαλλήλους και ιδιαίτερα στο διεθνές αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στη χώρα;

Αρ. πρωτ.: 3691/11.03.2024

Θεσσαλονίκη, 11 Μαρτίου 2024
Προς Υπουργό:
Προστασίας του Πολίτη
κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη

Ερώτηση
«Καμία σύλληψη για τον τραυματισμό αστυνομικού από κουκουλοφόρους στην είσοδο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης»

Το απόγευμα της Κυριακής 10 Μαρτίου 2024, ομάδα κουκουλοφόρων που συμμετείχε στη συγκέντρωση κατά της ομοφοβικής επίθεσης που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη, επιτέθηκε αναίτια εναντίον αστυνομικού που βρισκόταν στην είσοδο του χώρου όπου φιλοξενείται το 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Όπως προκύπτει από σχετικά βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο και αναπαράχθηκαν από ενημερωτικές ιστοσελίδες της πόλης, ένας από την ομάδα των κουκουλοφόρων πλησίασε το στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. και χτύπησε απρόκλητα στο πρόσωπο τον αστυνομικό, με το κράνος που κρατούσε στα χέρια του, τραυματίζοντάς τον. Την ίδια στιγμή, άλλοι κουκουλοφόροι που βρίσκονταν στο σημείο, άρπαξαν το πηλίκιο του εν λόγω αστυνομικού και το περιέφεραν ως... έπαθλο.
Στο σημείο της επίθεσης έσπευσε αμέσως όχημα ταχείας επέμβασης του ΕΚΑΒ, το πλήρωμα του οποίου παρείχε τις πρώτες βοήθειες στον αστυνομικό και ακολούθως τον μετέφερε για προληπτικούς λόγους στο 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ελλάδος.
Ωστόσο, εκείνο που προκαλεί αλγεινή εντύπωση, είναι ότι παρά την καταγεγραμμένη επίθεση εις βάρος του αστυνομικού και τον τραυματισμό του εν ώρα υπηρεσίας, μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί καμία σύλληψη για το συγκεκριμένο περιστατικό. Ιδιαίτερα, μάλιστα, από τη στιγμή που στο σημείο βρίσκονταν αστυνομικές δυνάμεις, λόγω της παρουσίας του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, και η κοινή λογική αναφέρει ότι οι συνάδελφοί του θα έπρεπε να αντιδράσουν ταχύτατα.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
-Για ποιό λόγο τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. δεν επέδειξαν άμεσα αντανακλαστικά ή τουλάχιστον παρόμοια με εκείνα το βράδυ του Σαββάτου μετά την ομοφοβική επίθεση σε βάρος δυο ατόμων στην Πλατεία Αριστοτέλους, όταν και προχώρησαν σε δεκάδες προσαγωγές, ώστε να συλλάβουν τον κουκουλοφόρο που επιτέθηκε στον αστυνομικό έξω από τον χώρο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης;
-Υπήρχαν εντολές να μην συλληφθεί ο δράστης της επίθεσης ώστε να μην προκληθούν περαιτέρω αντιδράσεις;
-Ποιά μέτρα προτίθεται να πάρει το αρμόδιο Υπουργείο ώστε οι αστυνομικοί να μην αντιμετωπίζονται ως κινητοί στόχοι από ομάδες κουκουλοφόρων, αντιεξουσιαστών και των λεγόμενων γνωστών-αγνώστων;

Θεσσαλονίκη, 11 Μαρτίου 2024

Δελτίο Τύπου
Θ. Καράογλου: «Γιατί δεν συνελήφθη ο κουκουλοφόρος που τραυμάτισε αστυνομικό το βράδυ της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη;»

Τους λόγους για τους οποίους δεν υπήρξε ταχύτατη παρέμβαση της αστυνομίας ώστε να συλληφθεί ο κουκουλοφόρος που, το βράδυ της Κυριακής 10 Μαρτίου 2024, επιτέθηκε και τραυμάτισε αστυνομικό έξω από το χώρο που φιλοξενείται το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ζητά ο κ. Θεόδωρος Καράογλου, με ερώτηση που κατέθεσε σήμερα το πρωί στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη.
Αφού περιγράφει το περιστατικό, το οποίο καταγράφηκε σε οπτικοακουστικό υλικό που δημοσιεύτηκε σε ενημερωτικές ιστοσελίδες της Θεσσαλονίκης, ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, ρωτά τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, γιατί οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο σημείο, λόγω της παρουσίας του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν έσπευσαν να συλλάβουν τον κουκουλόφορο και γιατί δεν προχώρησαν στις προβλεπόμενες προσαγωγές προκειμένου να εντοπιστεί ο δράστης της απρόκλητης επίθεσης.
Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κ. Καράογλου ζητά να ενημερωθεί:
1) Για ποιό λόγο τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. δεν επέδειξαν άμεσα αντανακλαστικά ή τουλάχιστον παρόμοια με εκείνα το βράδυ του Σαββάτου μετά την ομοφοβική επίθεση σε βάρος δυο ατόμων στην Πλατεία Αριστοτέλους, όταν και προχώρησαν σε δεκάδες προσαγωγές, ώστε να συλλάβουν τον κουκουλοφόρο που επιτέθηκε στον αστυνομικό έξω από τον χώρο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης;
2) Υπήρχαν εντολές να μην συλληφθεί ο δράστης της επίθεσης ώστε να μην προκληθούν περαιτέρω αντιδράσεις;
3) Ποιά μέτρα προτίθεται να πάρει το αρμόδιο Υπουργείο ώστε οι αστυνομικοί να μην αντιμετωπίζονται ως κινητοί στόχοι από ομάδες κουκουλοφόρων, αντιεξουσιαστών και των λεγόμενων γνωστών-αγνώστων;

Θεσσαλονίκη, 06 Μαρτίου 2024

Δελτίο Τύπου
Θ. Καράογλου: «Το... παραμύθι της δήθεν υποβάθμισης των δημόσιων πανεπιστημίων δεν έχει... δράκο»

Ξεκάθαρη θέση υπέρ της ίδρυσης και λειτουργίας στην Ελλάδα μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων πήρε ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής.
Παίρνοντας το λόγο, στη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, ο κ. Καράογλου υποστήριξε ότι η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ είναι εμβληματική και επιβεβλημένη μεταρρύθμιση.
«Εμβληματική, διότι απελευθερώνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από ιδεοληψίες δεκαετιών και αγκυλώσεις του παρελθόντος και επιβεβλημένη, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού».
«Γιατί να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά ώστε να σπουδάζουν στον τόπο τους; Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών η Ελλάδα να μην γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών;» αναρωτήθηκε.
Ακολούθως αποδόμησε το επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι η Κυβέρνηση ασκεί ταξική πολιτική, επισημαίνοντας ότι δεν νοείται να συζητούμε για την εκπαίδευση του 2030 με όρους, φρασεολογία και επιχειρήματα του 1974.
«Αυτού του είδους οι πρακτικές, λογικές και συμπεριφορές δεν είναι προοδευτισμός, αλλά οπισθοδρόμηση» σημείωσε. Και πρόσθεσε ότι είναι «υποκρισία να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνοι που φοίτησαν σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια του εξωτερικού ή στέλνουν τα παιδιά τους σε αντίστοιχα, αλλά και εκείνοι που ενώ στην Ελλάδα πολεμούν τα μη κρατικά ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού».
«Εμείς υλοποιούμε εθνική πολιτική και όχι κομματική η προσωπικού συμφέροντος» συνέχισε στην ομιλία του ο κ. Καράογλου, καθιστώντας σαφές ότι το... παραμύθι της δήθεν υποβάθμισης των δημόσιων πανεπιστημίων δεν έχει... δράκο.
«Ποτέ ξανά και καμία Κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Σήμερα, η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έγιναν 25.000 διορισμοί δασκάλων και καθηγητών. Την ίδια ώρα διπλασιάστηκαν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, τα γυμνάσια και τα λύκεια πέρασαν στην ψηφιακή εποχή, ενισχύουμε την επαγγελματική εκπαίδευση προσφέροντας εξειδικευμένη δράση και σίγουρη απασχόληση και αναβαθμίσαμε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ως Κέντρο Δια Βίου Μάθησης» σημείωσε.
Και έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας: «Δεν πρόκειται για... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη χώρα μας. Με την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας στη Βουλή θα αποδειχθεί στην πράξη ποιά κόμματα λειτουργούν με μεταρρυθμιστική πυξίδα και ποιά συγκρούονται με την πραγματικότητα».