Ομιλία Θ. Καράογλου στην Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών (23-01-2019)

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου ότι θα ξημέρωνε η ημέρα που θα έπρεπε να πάρω το λόγο στην εθνική αντιπροσωπεία προκειμένου να επιχειρηματολογήσω για το αυτονόητο. Ότι η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική!

Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα καλούσα βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου να μην χαρίσουν στα Σκόπια:
-το όνομα,
-την ιστορία
-και τη γλώσσα
της Μακεδονίας μας.

Δεν τολμούσα να σκεφθώ ότι θα υπήρχε ελληνική κυβέρνηση η οποία θα επιχειρούσε έναν εθνικό ακρωτηριασμό, ικανοποιώντας ελαφρά τη καρδία τις επιδιώξεις:
-ενός μικρού κρατιδίου,
-ενός συνονθυλεύματος λαών,
εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Όπως, επίσης, ότι θα άκουγα από εκπρόσωπο του ελληνικού λαού να δηλώνει εντός του κοινοβουλίου πως:
-«είναι αλυτρωτισμός να λέμε ότι η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»
-ή ότι «η Μακεδονία έγινε Ελληνική».

Πρόκειται για επικίνδυνες απόψεις που αντηχούν τη σλαβική προπαγάνδα και πολύ φοβάμαι ότι αντανακλούν τα μελλούμενα.

Η Συμφωνία των Πρεσπών λειτουργεί ως σύγχρονη κερκόπορτα.

Η κύρωσή της θα ανοίξει το δρόμο:
-για μια νέα Θράκη,
-για μια... δυτική Μακεδονία,
ανοίγοντας «πληγές» στο σώμα του ελληνισμού οι οποίες θα... αιμορραγούν ασταμάτητα τις επόμενες δεκαετίες.

Δεδομένου ότι ο ιστορικός χρόνος γίνεται όλο και πιο πυκνός, σε μια περίοδο κατά την οποία η Νοτιοανατολική Ευρώπη αλλάζει, η Συμφωνία των Πρεσπών πυροδοτεί νέες εντάσεις.

Δυστυχώς η ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους επιχειρείται να γραφτεί από τους αρνητές της. Από εκείνους που πιστεύουν ότι λέξεις όπως:
-έθνος
-και πατρίδα
είναι ξεπερασμένες έννοιες.

Από εκείνους που περηφανεύονται ότι υπερασπίζονται το δικαίωμα των λαών να αυτοπροσδιορίζονται, αλλά αρνούνται σε εμάς το δικαίωμα διαφύλαξης των:
-εθνικών
-και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Βλέπετε, όσοι ανταποκριθήκαμε στο προσκλητήριο εθνικής ευθύνης και συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, μας αποκάλεσαν:
-ακραίους,
-σκοταδιστές,
-προγονόπληκτους,
-φανατικούς,
-οπισθοδρομικούς,
-υπερεθνικιστές.

Αντίθετα, όσοι οδηγούν τον ελληνισμό σε αυτοχειρία, στηρίζοντας την εθνικά επιζήμια συμφωνία, είναι:
-προοδευτικοί,
-μετριοπαθείς
-και ευρωπαϊστές.

Προσωπικά:
-σέβομαι,
-αγαπώ
-και τιμώ την εθνική μου υπόσταση και καταγωγή.
Όπως, επίσης, και τη θυσία των εκατοντάδων χιλιάδων ηρωικών προγόνων μας οι οποίοι προσέφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα για να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπνέουμε στη Μακεδονία τον αέρα της ελευθερίας.

Για αυτό και αποτελεί εθνικό καθήκον να ορθώσω το ανάστημά μου στους πρόθυμους που είναι έτοιμοι να διαπράξουν ένα λάθος τεράστιων εθνικών διαστάσεων.

Η Συμφωνία των Πρεσπών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η χειρότερη δυνατή λύση για το Σκοπιανό ζήτημα. Είναι «λεόντεια» και «ετεροβαρής».

Οι επιδιώξεις των Σκοπίων είναι προφανείς από τη ρηματική διακοίνωση όπου για πρώτη φορά υπάρχει ο όρος «Μακεδονικός λαός». Βλέπετε, μπορεί τα Σκόπια να ονομαστούν «Βόρεια Μακεδονία», ωστόσο με την συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης ο λαός τους θα είναι «Μακεδονικός» και όχι «Βορειομακεδονικός».

Τη συγκεκριμένη επιδίωξη των Σκοπίων δεν τη δέχθηκε στο παρελθόν καμία ελληνική κυβέρνηση!

Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η αναγνώριση από την κυβέρνηση Τσίπρα της ύπαρξης «Μακεδονικής γλώσσας». Μάλιστα στο άρθρο 1.3 της Συμφωνίας αναφέρεται ότι ως τέτοια είχε αναγνωριστεί από το 1977.
Παρόλα αυτά, ενώ τα Σκόπια αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα τους ανήκει στην «οικογένεια» των νότιων σλαβικών γλωσσών, η χώρα μας δεν απαιτεί να ονομαστεί «σλαβομακεδονική».

Τη συγκεκριμένη επιδίωξη των Σκοπίων δεν τη δέχθηκε στο παρελθόν καμία ελληνική κυβέρνηση!

Το επικίνδυνο σημείο της αναγνώρισης εκ μέρους μας δήθεν «Μακεδονικής γλώσσας» είναι ότι με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών η συγκεκριμένη γλώσσας χωρίς προσδιορισμό θα αποκτήσει ισχύ και στο ελληνικό δίκαιο.

Σας διαβάζω το άρθρο 1.8 της Συμφωνίας: «Από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας τα μέρη θα χρησιμοποιούν το όνομα και τις ορολογίες του άρθρου 1.3 για όλες τις χρήσεις και για όλους τους σκοπούς erga omnes, ήτοι, εσωτερικά, σε όλες τις διμερείς σχέσεις τους και σε όλους τους περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς».

Η παράγραφος που μόλις σας διάβασα ανοίγει το δρόμο στους γείτονες να μιλούν για υποτιθέμενη «Μακεδονική γλώσσα» στην Ελλάδα και κατ'επέκταση για δήθεν «Μακεδονική μειονότητα» που έχει συγκεκριμένα δικαιώματα.

Το οξύμωρο βέβαια είναι πως στη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν γίνεται πουθενά καμία αναφορά στην ελληνική μειονότητα που κατοικεί στα Σκόπια.

Μπορεί το πληθυσμιακό της μέγεθος να είναι αδιευκρίνιστο, ωστόσο το 1991 η Βουλγαρία είχε καταθέσει υπόμνημα στον ΟΑΣΕ υποστηρίζοντας ότι στην ΠΓΔΜ κατοικούσαν 200.000 Έλληνες.

Το μόνο επίσημο στοιχείο που υπάρχει είναι η απογραφή του 1951 που κατέγραψε 158.000 Έλληνες στα Σκόπια.

Πρόκειται για Βλαχόφωνους Έλληνες οι οποίοι φοβούνται να εκδηλωθούν και για τους οποίους η ελληνική πολιτεία οφείλει και πρέπει να ενδιαφερθεί!

Από αυτούς:
-οι 25.000 ήταν Έλληνες γηγενείς κάτοικοι του Μοναστηρίου,
-100.000 βλαχόφωνοι Έλληνες (Γκρεκ όπως τους αποκαλούσαν),
-3.000 Έλληνες Σαρακατσάνοι
-και περίπου 30.000 πολιτικοί πρόσφυγες.

Αθροιστικά, το 1951, αποτελούσαν το 18% του τότε πληθυσμού των Σκοπίων που δεν ξεπερνούσε τους 900.000 κατοίκους.

Σε αυτούς τους ανθρώπους θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ελληνική ιθαγένεια ή υπηκοότητα, όπως έκαναν οι Βούλγαροι για τους ομοεθνείς τους, ασκώντας μια διαφορετική πολιτική.

Θα μπορούσαμε, επίσης, να τους «αγκαλιάσουμε», δείχνοντάς τους ότι δεν είναι μόνοι.

Θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ακλόνητη την ελληνική εθνική τους συνείδηση.

Συνοψίζοντας, για εμένα Βόρεια Μακεδονία είναι:
-οι Σέρρες,
-η Δράμα
-και το Κιλκίς!

Από τη λίμνη Δοϊράνη και βόρεια είναι:
-τα Σκόπια,
-η Βαρντάσκα,
-ή όπως αλλιώς θέλουν να λέγονται.

Σίγουρα δεν είναι Μακεδονία.
Γιατί η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική!

Για αυτό σας κοιτάζω στα μάτια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε τον τόπο όπου ζω, ζητώντας σας να αναμετρηθείτε με τη συνείδησή σας.

Η ιστορία ούτε μοιράζεται, ούτε χαρίζεται!

Η Μακεδονία δεν σας ανήκει, ούτε είναι «εμπόρευμα» για να τη ξεπουλήσετε!

Έχει:
-ψυχή,
-ιστορία,
-αγώνες
-και εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωσή της.

Σε αυτό το εθνικό έγκλημα η ΝΔ δεν μπορεί να γίνει συνένοχος. Δεν το επιτρέπουν οι αρχές και οι αξίες κανενός από όσους αποτελούν την κοινοβουλευτική της ομάδα.

Και επειδή κάνετε συχνά αναφορές στην «καλή γειτονία», δοξάζω το Θεό που το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και οι υπόλοιποι ήρωες του αγώνα δεν συμβιβάστηκαν με τον Ιμπραήμ και τον Κιουταχή στο όνομα της τότε καλής γειτονίας.

Θεσσαλονίκη, 23 Ιανουαρίου 2019

Δελτίο Τύπου
«Την άμεση ενίσχυση του Τμήματος Ασφαλείας Λαγκαδά ζητά ο Θ. Καράογλου»

Την άμεση ενίσχυση του Τμήματος Ασφαλείας Λαγκαδά σε επίπεδο στελεχών, όσο και υλικοτεχνικών μέσων, ζητά ο κ. Θεόδωρος Καράογλου από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη.
Αφορμή για την κατάθεση της σχετικής ερώτησης αποτέλεσε το κλίμα ανασφάλειας που έχει κυριεύσει τους κατοίκους του Λαγκαδά, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, εξαιτίας της δραματικής αύξησης των ληστειών και των κλοπών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σοβαρότητας της κατάστασης είναι οι τέσσερις διαδοχικές ληστείες που σημειώθηκαν τα ξημερώματα της προηγούμενης Παρασκευής από ομάδα διαρρηκτών σε καταστήματα του Λαγκαδά και της Χρυσαυγής, σε διάστημα μισής ώρας.
Όπως εξηγεί στην ερώτησή του ο κ. Καράογλου, τα παραπάνω περιστατικά καταδεικνύουν τη σοβαρότητα του θέματος, διότι η «άνεση» με την οποία δρουν ανενόχλητοι οι ληστές σε διάστημα λίγων λεπτών, ακόμα και σε περισσότερους από έναν στόχους, καθιστά επιτακτική την ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του Τμήματος Ασφαλείας Λαγκαδά.

Αρ. πρωτ.: 5019

Θεσσαλονίκη, 23 Ιανουαρίου 2019

Προς Υπουργό
-Προστασίας του Πολίτη

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Μπαράζ ληστειών και κλοπών στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης»

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι κάτοικοι του Λαγκαδά στον Νομό Θεσσαλονίκης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής που ζουν μέσα στην αγωνία και το φόβο για τις περιουσίες, αλλά και τη σωματική τους ακεραιότητα από τη δραματική αύξηση των ληστειών και κλοπών που σημειώνονται στην περιοχή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επικινδυνότητας με την οποία εξελίσσονται τα πράγματα είναι οι τέσσερεις διαδοχικές ληστείες που σημειώθηκαν τα ξημερώματα της προηγούμενης Παρασκευής 18 Ιανουαρίου 2019 στον Λαγκαδά και τη Χρυσαυγή. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός όπως έχει καταγραφεί από τις αρμόδιες αρχές, καθώς μέσα σε μόλις μισή ώρα ομάδα διαρρηκτών κατόρθωσε να διαρρήξει και να κλέψει διαδοχικά τέσσερα καταστήματα στην περιοχή, κλέβοντας τόσο προϊόντα από τα καταστήματα όσο και χρήματα.
Το περιστατικό αυτό καταδεικνύει τη σοβαρότητα του θέματος, καθώς και το θράσος και την «άνεση» των ληστών να δρουν ανενόχλητοι ακόμα και σε περισσότερους από έναν στόχους μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών.

Κατόπιν τούτων ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

-Σε τι ενέργειες προβλέπεται να προβεί το αρμόδιο Υπουργείο προκειμένου να ενισχυθεί άμεσα τόσο σε επίπεδο στελεχών όσο και υλικοτεχνικών μέσων το Τμήμα Ασφαλείας Λαγκαδά;

Θεσσαλονίκη, 23 Ιανουαρίου 2019

Δελτίο Τύπου
«Ο Θ. Καράογλου στηρίζει το αίτημα των δήμων Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα για τη δημιουργία καταφυγίου αδέσποτων ζώων»

Στο πλευρό των δήμων Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα στέκεται ο κ. Θόδωρος Καράογλου, στηρίζοντας το αίτημά τους να δημιουργηθεί καταφύγιο αδέσποτων ζώων σε χώρο εντός του Κέντρου Γενετικής Βελτίωσης Ζώων της Νέας Μεσήμβριας.
Στην ερώτηση που κατέθεσε προς τον αρμόδιο υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας ζητά να πληροφορηθεί εάν προβλέπεται η παραχώρηση έκτασης 27.000 τετραγωνικών μέτρων του παραπάνω κέντρου, το οποίο φθείρεται αναξιοποίητο, προκειμένου να στεγαστεί το καταφύγιο. Επίσης, επιθυμεί να του γνωστοποιηθούν οι λόγοι για τους οποίους εδώ και έναν χρόνο δεν έχει προχωρήσει καμία διαδικασία παραχώρησης της έκτασης που έχει ζητηθεί, παρά το γεγονός ότι ο δήμος Χαλκηδόνας κατέθεσε σχετικό αίτημα δεσμευόμενος, μάλιστα, να αναλάβει το κόστος επισκευής των εγκαταστάσεων προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς του καταφυγίου.
Το ζήτημα με τα αδέσποτα ζώα στη δυτική Θεσσαλονίκη είναι έντονο, καθώς κάθε μήνα εντοπίζονται 25 με 30 αδέσποτα σκυλιά, τα οποία με ευθύνη των αρμόδιων φορέων των δημοτικών αρχών περιθάλπονται, στειρώνονται και στη συνέχεια επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον, όπως άλλωστε ορίζει ο νόμος, δεδομένου οτι δεν υπάρχει καταφύγιο για τη φροντίδα και την προστασία τους.
Για την καλύτερη αντιμετώπιση του ζητήματος οι δήμοι Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα ζητούν να τους αποδοθεί μέρος του Κέντρου Γενετικής Βελτίωσης Ζώων, του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που βρίσκεται στη Νέα Μεσήμβρια.
Το συγκεκριμένο έργο χρηματοδοτήθηκε με 4,4 εκ. ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2000, χωρίς ωστόσο να έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ με αποτέλεσμα να παραμένει αναξιοποίητο και να πλήττεται από τη φθορά του χρόνου.
Γνωρίζοντας την κατάσταση ο Δήμος Χαλκηδόνας ζήτησε τη δωρεάν παραχώρηση έκτασης 27.000 τετραγωνικών μέτρων με τα υφιστάμενα κτίρια και βοηθητικούς χώρους του αγροκτήματος για 25ετή χρήση, με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία ενός καταφυγίου αδέσποτων ζώων.

Κοπή βασιλόπιτας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Διευρυμένη συνεδρίαση ΝΔ Θεσσαλονίκης παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Voria.gr», που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019

«Γιατί συμμετείχα στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία»

Ως σημείο αναφοράς στην προσωπική μου διαδρομή έχω τις αρχές και τις αξίες μου. Αυτές με οδήγησαν να συμμετέχω δυναμικά στο μεγάλο συλλαλητήριο της πλατείας Συντάγματος και να ενώσω τη φωνή μου με χιλιάδες συμπατριώτες, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, οι οποίοι στάθηκαν με υπερηφάνεια έξω από το κοινοβούλιο διαδηλώνοντας για το αυτονόητο. Ότι η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική.

Όφειλα να το κάνω, πρωτίστως γιατί η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και αυτή η αναντιστοιχία, ιστορικά, γεννούσε πάντα εθνικές καταστροφές...

Όφειλα να το κάνω, διότι αρνούμαι να δω τη χώρα μου να είναι συνεπής σε ένα ραντεβού εθνικής... αυτοκτονίας.

Όφειλα να το κάνω, ώστε να εκφράσω και εκείνους που δίστασαν να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, φοβούμενοι μήπως οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» τους κολλήσουν την «ταμπέλα» του «εθνικιστή».

Ήταν υποχρέωσή μου να βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή του αγώνα επειδή η εθνικά επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι μια «χαμένη υπόθεση».

Ήταν υποχρέωσή μου να δηλώσω βροντερό παρών ώστε με τις δυνάμεις μου να αντισταθώ σε μια εθνική υποχώρηση που θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις. Σήμερα αμφισβητείται η ελληνικότητα της Μακεδονίας... Αύριο;

Ήταν, επίσης, υποχρέωσή μου να βρίσκομαι μπροστά στην εξέδρα των ομιλητών προκειμένου να υπερασπιστώ τις λέξεις «πατρίδα» και «ιστορία», που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ξεπερασμένες έννοιες, στέλνοντας τους το μήνυμα ότι η ιστορική ταυτότητα δεν είναι ένα... άχρηστο βαρίδι.

Ήταν υποχρέωσή μου να το κάνω γιατί είμαι υπερήφανος για την πατρίδα μου. Αγαπώ, σέβομαι, τιμώ την εθνική μου υπόσταση και καταγωγή, όπως και τη θυσία των εκατοντάδων χιλιάδων προγόνων μας οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπνέουμε στη Μακεδονία τον αέρα της ελευθερίας.

Σε τελική ανάλυση ήταν ιερή υποχρέωση να συμμετέχω, για να αποδείξω στο «τέρας» του εθνομηδενισμού και της ηθικής βαρβαρότητας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν Έλληνες οι οποίοι δεν το φοβούνται, βάζοντας το εθνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.

Αναμφίβολα το διαβατήριο της προόδου είναι να κοιτούμε μπροστά ως έθνος και κοινωνία. Το αναγνωρίζω. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να ξεχνούμε τις ρίζες μας. Το ποιοι είμαστε, δηλαδή, από πού προερχόμαστε και τι προηγήθηκε για να μπορούμε σήμερα να στεκόμαστε όρθιοι με τιμή και αξιοπρέπεια απέναντι στην ιστορία. Κατά την προσωπική μου άποψη η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια συνθηκολόγηση από ελληνικής πλευράς. Και συνθηκολογήσεις κάνουν μόνο οι χώρες που έχουν ηττηθεί.

Γιατί είναι συνθηκολόγηση να συμβιβαζόμαστε ως Έθνος να κρατήσουμε την αρχαία ελληνική κληρονομιά, χαρίζοντας ελαφρά τη καρδία το όνομα, την ιστορία, την ψυχή της Μακεδονίας μας.

Συνοψίζοντας, η συμμετοχή στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Κυριακής ήταν ζήτημα δημοκρατίας, δεδομένου ότι η πλειοψηφία-κουρελού που παριστάνει την κυβέρνηση, δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση να ψηφίσει τη Συμφωνία.

Για αυτό εκατοντάδες χιλιάδες «κατέβηκαν» στην πλατεία Συντάγματος, αντιλαμβανόμενοι πλήρως πως πίσω από το θέμα του ονόματος διακυβεύονται η δημοκρατία και η ομαλότητα στην πατρίδα μας.

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Vimapress.gr», που δημοσιεύτηκε την Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

«Αυτονόητη η συμμετοχή μου στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία»

Την Κυριακή εκατοντάδες χιλιάδες συμμετείχαμε μαζικά στο συλλαλητήριο της πλατείας Συντάγματος για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, ανταποκρινόμενοι σε ένα προσκλητήριο ευθύνης και εθνικής αξιοπρέπειας.

Τόσο αυτό, όσο και κάθε συλλαλητήριο που διοργανώθηκε ή θα διοργανωθεί στο μέλλον για το «Σκοπιανό» ζήτημα δεν είχε, ούτε θα έχει, κομματικά χαρακτηριστικά. Για αυτό και όλοι φορέσαμε και θα ξαναφορέσουμε εφόσον χρειαστεί τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας.

Ως εκ τούτου η δική μου συμμετοχή ήταν αυτονόητη! Άλλωστε στην προσωπική μου διαδρομή είχα, έχω και θα συνεχίσω να έχω ως σημείο αναφοράς τις αρχές και τις αξίες μου. Αυτές ήταν που με οδήγησαν να ενώσω τη φωνή μου με όσους διατράνωσαν την ιστορική και αδιαπραγμάτευτη αλήθεια ότι, δηλαδή, η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική.

Το έπραξα γιατί ήθελα να σταθώ στη σωστή πλευρά της ιστορίας!
Γιατί δεν ήθελα να είμαι εθνικά ηττοπαθής!
Γιατί είμαι ενεργός πολίτης!
Γιατί η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και αυτή η αναντιστοιχία, ιστορικά, γεννούσε πάντα εθνικές καταστροφές για το λαό μας...

Δήλωσα παρών δυναμικά και αποφασιστικά για έναν επιπλέον λόγο. Γιατί ήθελα να εκφράσω εκείνους που δίστασαν να συμμετέχουν, φοβούμενοι μήπως οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» τους κολλήσουν την «ταμπέλα» του «εθνικιστή».

Ήταν, όμως, και υποχρέωσή μου να βρεθώ στην πρώτη γραμμή του αγώνα προκειμένου να αντισταθώ σε μια εθνική υποχώρηση που θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις. Εφόσον σήμερα αμφισβητείται η ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, ποιο γεωγραφικό κομμάτι της πατρίδας μας θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια;

Βλέπετε, εξακολουθώ να πιστεύω στις λέξεις «πατρίδα» και «ιστορία», όσο και αν ορισμένοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ξεπερασμένες έννοιες.

Αγαπώ, σέβομαι, τιμώ την εθνική μου υπόσταση και καταγωγή, όπως και τη θυσία των εκατοντάδων χιλιάδων προγόνων μας οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπνέουμε τον αέρα της ελευθερίας στη Μακεδονία.

Μα πρωτίστως, τη συμμετοχή μου στο συλλαλητήριο την όφειλα απέναντι στις νεότερες γενιές. Για να τους δείξω ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε το «τέρας» του εθνομηδενισμού και της ηθικής βαρβαρότητας. Να τους καταστήσω σαφές ότι ακόμα και σε αυτήν την χρονική συγκυρία της γενικευμένης οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, υπάρχουν Έλληνες που βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.

Αναγνωρίζω ότι πρόοδος σημαίνει να κοιτάμε μπροστά ως έθνος και κοινωνία. Οι ρίζες μας, ωστόσο, είναι εκείνες που ενώνουν το σήμερα με το αύριο. Είναι εκείνες που μας υπενθυμίζουν ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και τι προηγήθηκε για να μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι με τιμή και αξιοπρέπεια
απέναντι στην ιστορία. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια συνθηκολόγηση από ελληνικής πλευράς. Και συνθηκολογήσεις κάνουν μόνο οι χώρες που έχουν ηττηθεί.

Αρνούμαι να δεχθώ ότι είναι «διπλωματική νίκη» το να αρκούμαστε στο ότι θα κρατήσουμε την αρχαία ελληνική κληρονομιά, την ίδια ώρα που χαρίζουμε ελαφρά τη καρδία το όνομα, την ιστορία, την ψυχή της Μακεδονίας μας.

Εφόσον, λοιπόν, πραγματοποιηθεί νέο συλλαλητήριο θα συμμετέχω ξανά με όλη τη δύναμη της ψυχής και της καρδιάς μου. Γιατί κανείς δεν πρέπει να είναι αμέτοχος!

Κοπή βασιλόπιτας πολιτικού γραφείου στα Βασιλικά, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019

Αρ. πρωτ.: 4963

Θεσσαλονίκη, 22 Ιανουαρίου 2019
Προς Υπουργό
- Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Δημιουργία καταφυγίου αδέσποτων ζώων από τους Δήμους Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα»

Η αντιμετώπιση και η περίθαλψη των αδέσποτων ζώων φανερώνει το επίπεδο πολιτισμού ενός λαού. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται μια μεγάλη και συντονισμένη προσπάθεια ανθρωπιάς απέναντι στα αδέσποτα ζώα από τους Δήμους Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα του Νομού Θεσσαλονίκης με τη δημιουργία ενός καταφυγίου αδέσποτων ζώων.
Το πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα στη δυτική Θεσσαλονίκη είναι πολύ έντονο, καθώς κάθε μήνα εντοπίζονται 25 με 30 αδέσποτα σκυλιά, τα οποία με την ευθύνη των αρμοδίων φορέων των δημοτικών αρχών περιθάλπονται, στειρώνονται και στη συνέχεια επιστρέφουν στο φυσικό περιβάλλον, σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος, χωρίς όμως να υπάρχει ένα καταφύγιο για την φροντίδα και την προστασία τους.
Για την καλύτερη αντιμετώπιση του ζητήματος οι τρεις δήμοι διεκδικούν απόδοση μέρους του Κέντρου Γενετικής Βελτίωσης Ζώων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που βρίσκεται στη Νέα Μεσήμβρια του Δήμου Χαλκηδόνας.
Το συγκεκριμένο έργο χρηματοδοτήθηκε με 4,4 εκατ. ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2000, χωρίς ωστόσο να έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ με αποτέλεσμα να παραμένει αναξιοποίητο και να υπόκειται στη φθορά του χρόνου.
Εδώ και ένα χρόνο ο Δήμος Χαλκηδόνας έχει ζητήσει τη δωρεάν παραχώρηση εκτάσεως 27.000 τμ με τα υφιστάμενα κτίρια και βοηθητικούς χώρους του αγροκτήματος για 25ετή χρήση με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία ενός καταφυγίου αδέσποτων ζώων. Μάλιστα ο δήμος είναι αυτός που δεσμεύεται να επιβαρυνθεί το κόστος επισκευής των εγκαταστάσεων προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς του καταφυγίου.

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

-Προβλέπεται το αρμόδιο Υπουργείο να παραχωρήσει μέρος του Κέντρου Γενετικής Βελτίωσης Ζώων της Νέας Μεσήμβριας που φθείρεται αναξιοποίητο, για τη δημιουργία καταφυγίου αδέσποτων ζώων από τους Δήμους Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου και Δέλτα;

-Για ποιους λόγους εδώ και ένα χρόνο δεν έχει προχωρήσει καμία διαδικασία για την παραχώρηση του χώρου, κατόπιν αιτήματος του Δήμου Χαλκηδόνας για την αποκλειστική δημιουργία καταφυγίου αδέσποτων ζώων;