Ομιλία του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην Ολομέλεια της Βουλής για την ίδρυση Μη Κρατικών Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα (07-03-2024)
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
50 χρόνια Μεταπολίτευσης:
-με επιτεύγματα και ελλείμματα,
-με προσδοκίες και οράματα.
Με:
-δόγματα,
-μύθους,
-πολώσεις,
-νοοτροπίες,
-αγώνες
-διεκδικήσεις,
-νίκες
-και κατακτήσεις.
Με:
-γεγονότα,
-παρασκήνια
-στρατηγικές επιλογές
-και πρωταγωνιστές,
αλλά και μια ωριμότητα τα τελευταία χρόνια, την οποία αποκτήσαμε ως κοινωνία, αφού προηγουμένως κοιτάξαμε κατάματα την άβυσσο της οικονομικής κρίσης.
Σε αυτήν τη συγκεντρωτική:
-παράθεση
-και αξιολόγηση
πεπραγμένων, ο ιστορικός βηματισμός αποκτά ιδιαίτερη αξία όταν εμβαθύνουμε στην ουσία των πραγμάτων. Μονάχα τότε κάθε επέτειος παύει να λειτουργεί ως ανακύκλωση των περασμένων και ανοίγει το δρόμο προς το μέλλον, δημιουργώντας προοπτική.
Και σήμερα, με το νομοσχέδιο που συζητούμε για τα μη Κρατικά ΑΕΙ, αντικρίζουμε τις καινούργιες απαιτήσεις της νέας εποχής, που αναδύονται μέσα από τον υπό εξέλιξη:
-οικονομικό
-και παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας.
Γιατί η πρόκληση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην παρούσα χρονική περίοδο, είναι να δείξουμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα που επέφεραν οι κρίσεις. Ιδίως τώρα, που η Ελλάδα έχει μπροστά της καθαρό πολιτικό ορίζοντα να καλύψει το χαμένο έδαφος και να συγκλίνει με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η ίδρυση μη Κρατικών μη Κερδοσκοπικών πανεπιστημίων είναι μια εμβληματική μεταρρύθμιση, διότι απελευθερώνει την Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πατρίδα μας από:
-ιδεοληψίες δεκαετιών
-και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Είναι και μια επιβεβλημένη μεταρρύθμιση, γιατί κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές φεύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και αρκετοί εξ' αυτών δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω.
Περισσότερα από 40.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό, εκ των οποίων:
-18.000 στην Κύπρο,
-περίπου 9.500 στη Μεγάλη Βρετανία
-και άλλα 4.200 στη Βουλγαρία.
Χώρες υποδοχής είναι, επίσης:
-η Ιταλία,
-η Τσεχία,
-η Γερμανία,
-η Ολλανδία
-και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Γιατί, λοιπόν, να μην επαναπατρίσουμε αυτά τα παιδιά ώστε να σπουδάζουν στον τόπο τους;
Γιατί να μην ανακουφίσουμε τις οικογένειες τους από τα σημαντικά έξοδα;
Γιατί, σε τελική ανάλυση, η πατρίδα μας να μην καταστεί με αξιώσεις χώρα παροχής ανταγωνιστικών υπηρεσιών εκπαίδευσης, προσελκύοντας χιλιάδες φοιτητές από όλο τον κόσμο;
Γιατί από χώρα εξαγωγής φοιτητών να μην γίνει η χώρα εισαγωγής φοιτητών;
Το ζήτημα δεν είναι ταξικό, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά θέμα συντονισμού με την πραγματικότητα.
Δεν νοείται να συζητούμε για την εκπαίδευση του 2030 με:
-όρους,
-φρασεολογία
-και επιχειρήματα του 1974.
Αυτού του είδους οι:
-πρακτικές,
-λογικές
-και συμπεριφορές
δεν είναι προοδευτισμός, αλλά οπισθοδρόμηση.
Όπως είναι:
-υποκρισία
-και στρουθοκαμηλισμός, να παριστάνουν τους τιμητές των δημόσιων πανεπιστημίων εκείνες και εκείνοι που:
-έχουν φοιτήσει οι ίδιες και οι ίδιοι
-ή στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια,
αλλά και εκείνες και εκείνοι, που ενώ στην Ελλάδα πολεμούν τα μη κρατικά ΑΕΙ, διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Στη Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, υλοποιούμε εθνική πολιτική και όχι:
-κομματική
-ή προσωπικού συμφέροντος.
Δεν βλέπουμε τους φοιτητές ως "πελάτες", αλλά ως ενεργούς πολίτες που πρέπει να αποκτήσουν τα κατάλληλα γνωστικά εφόδια για να διαπρέψουν και να σηκώσουν την Ελλάδα ψηλότερα.
Και επειδή είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, παρά τη διαρκή προσπάθεια της Αριστεράς να μπολιάσει την κοινωνία με τα κλισέ και τους μύθους της, το αφήγημα ότι δήθεν ο ερχομός ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση των δημοσίων, δεν έχει δράκο!
Και αυτό, γιατί το 70% των άρθρων του νομοσχεδίου αναφέρεται στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστήμιου.
Ποτέ ξανά και καμία Κυβέρνηση στο παρελθόν δεν ενίσχυσε τόσο πολύ την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της.
Σήμερα, η χρηματοδότηση των ΑΕΙ από εθνικούς και άλλους πόρους είναι διπλάσια αυτής του 2018, φθάνοντας το 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έγιναν 25.000 διορισμοί δασκάλων και καθηγητών.
Την ίδια ώρα:
-διπλασιάστηκαν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία.
-τα γυμνάσια και τα λύκεια πέρασαν στην ψηφιακή εποχή με διαδραστικούς πίνακες παντού,
-ενισχύουμε την επαγγελματική εκπαίδευση προσφέροντας εξειδικευμένη γνώση και σίγουρη απασχόληση και
-αναβαθμίσαμε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ως Κέντρο Δια βίου μάθησης.
Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, η δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μας θα προχωρήσει μέσα από αυστηρές
-οικονομικές
-και εκπαιδευτικές προδιαγραφές.
Είναι ένα νομοσχέδιο:
-καλά προετοιμασμένο
-και μελετημένο,
με βάση όσα ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Κάθε παράρτημα πρέπει να διαθέτει κατ' ελάχιστον τρεις σχολές, με ένα τουλάχιστον πρόγραμμα πρώτου κύκλου σπουδών η καθεμία.
Προβλεπόμενο:
-διδακτικό,
-διοικητικό,
-τεχνικό προσωπικό.
Άρτιες εγκαταστάσεις με τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Και φυσικά θα αξιολογούνται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Και τέλος, δεν θα δέχεται φοιτητές από το... παράθυρο. Θα εισάγονται αυτοί που δικαιούνται να φοιτήσουν.
Δεν πρόκειται για... βιομηχανία παραγωγής πτυχιούχων, αλλά για ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη χώρα μας.
Με αυτές τις σκέψεις, εννοείται ότι υπερψηφίζω το νομοσχέδιο.
Μάλιστα, καλώ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πράξουν το ίδιο, γιατί αρνούμαι να δεχθώ ότι Έλληνες Βουλευτές θα καταψηφίσουν άρθρα που αναφέρονται ρητά στην ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Σε τελική ανάλυση, με την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας θα αποδειχθεί στην πράξη ποιά κόμματα λειτουργούν με μεταρρυθμιστική πυξίδα και ποιά συγκρούονται με την πραγματικότητα, η οποία τους προσπερνά.
Σας ευχαριστώ.
