Ημέρα γαστρονομίας στο πλαίσιο της δράσης "3α Λαγυνιώτικα", που έλαβε χώρα την Κυριακή 09 Δεκεμβρίου 2018

Λιτανεία ιερής εικόνας Αγίου Νικολάου στη Θέρμη, την Τετάρτη 05 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές για τα Χριστούγεννα στο ΚΑΠΗ Φιλύρου, την Κυριακή 09 Δεκεμβρίου 2018

Γιορτή φιλοπτώχου αδελφότητος Κυριών Ασβεστοχωρίου, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 09 Δεκεμβρίου 2108

Εγκαίνια συλλόγου ΑμεΑ Ν. Μαγνησίας-Διαβατών "Άρτεμις", που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 09 Δεκεμβρίου 2018

Λευκή νύχτα στη Θέρμη, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 08 Δεκεμβρίου 2018

Λευκή νύχτα στο Ωραιόκαστρο, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 07 Δεκεμβρίου 2018

Αρ. πρωτ.: 4113

Θεσσαλονίκη, 7 Δεκεμβρίου 2018

Προς τον Υπουργό
- Οικονομικών

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Υψηλή φορολογία στην αντικατάσταση παγίου εξοπλισμού αγροτών»

Στη χώρα μας που ο πρωτογενής τομέας θα έπρεπε να αποτελεί την προμετωπίδα της οικονομίας και να στηρίζεται ουσιαστικά, ο κατ' επάγγελμα αγρότης αντιμετωπίζει στην πραγματικότητα μία σειρά από προβλήματα καθιστώντας την επιλογή του να ζήσει και να εργασθεί στην ελληνική ύπαιθρο ακόμα πιο δύσκολη, μη ανταγωνιστική και τελικά μη βιώσιμη οικονομικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασκούντες ατομική επιχειρηματική αγροτική δραστηριότητα σε περίπτωση αντικατάστασης παγίου εξοπλισμού, δηλαδή στη διαδικασία αντικατάστασης παλαιού γεωργικού μηχανήματος με αντίστοιχο καινούργιο και πιο σύγχρονο.
Ένα βασικό εμπόδιο στον εκσυγχρονισμό και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των αγροτών, αποτρεπτικό για την αντικατάσταση των γεωργικών μηχανημάτων με νέα σύγχρονα, είναι το σημερινό καθεστώς στη φορολόγηση του «κέρδους» που προκύπτει από την πώληση του μεταχειρισμένου γεωργικού μηχανήματος.
Ουσιαστικά η υψηλή φορολόγηση της πώλησης του μεταχειρισμένου μηχανήματος λειτουργεί αποθαρρυντικά στην απόφαση αγοράς νέου μηχανήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στο γενικότερο πλαίσιο να είναι αποτρεπτική οποιαδήποτε κίνηση για νέες επενδύσεις και για τον εκσυγχρονισμό του παγίου παραγωγικού εξοπλισμού των αγροτών.
Συνήθως πρόκειται για μία απόφαση που λαμβάνεται όταν το παλαιό γεωργικό μηχάνημα έχει αποσβεστεί σχεδόν πλήρως. Επιπλέον κατά τη συνήθη διαδικασία το παλαιό μηχάνημα αγοράζεται από την εταιρεία από την οποία ο αγρότης προμηθεύεται το καινούργιο ή μεταπωλείται σε άλλον αγρότη ως μεταχειρισμένο.
Αυτό που έχει σημασία να υπογραμμιστεί είναι ότι το ποσό από την πώληση του παλαιού μηχανήματος μείον την αναπόσβεστη αξία του μηχανήματος, εκλαμβάνεται ως κέρδος από την επιχειρηματική δραστηριότητα και θα φορολογηθεί με τον προβλεπόμενο συντελεστή φορολογίας.
Εάν για παράδειγμα ένας αγρότης κατ' επάγγελμα με δύο ανήλικα παιδιά και καθαρό εισόδημα 20.000,00 ευρώ από την επιχειρηματική του δραστηριότητα αποφασίσει εντός του έτους να αγοράσει ένα νέο γεωργικό μηχάνημα αξίας 80.000 ευρώ θα συμβούν τα εξής.
Δεδομένου ότι δίνει για προκαταβολή το παλαιό αντίστοιχο μηχάνημα που είχε αγοράσει πριν από 10 χρόνια με αξία πώλησης τα 20.000 ευρώ, το παλαιό μηχάνημα έχει αποσβεστεί πλήρως και στα βιβλία του και εμφανίζεται με αναπόσβεστη αξία 0,01 ευρώ.
Ωστόσο, εξαιτίας της πώλησης του μεταχειρισμένου μηχανήματος ύψους 20.000 ευρώ που δίνει ο αγρότης ως προκαταβολή για την αγορά του νέου εκσυγχρονισμένου γεωργικού μηχανήματος θα πρέπει να καταβάλει φόρους ύψους 14.750 ευρώ. Επιπλέον θα καταβάλει 4.240 ευρώ σε ασφαλιστικές εισφορές και 50 ευρώ ΛΑΕ. Ουσιαστικά δηλαδή από τις 20.000 ευρώ μείον 19.040 ευρώ του μένουν 960 ευρώ.

Ζητούμενο, λοιπόν, είναι προκειμένου να στηριχθεί έμπρακτα ο πρωτογενής τομέας στη χώρα, όταν πωλείται ένα πάγιο με ταυτόχρονη αντικατάστασή του μέσα στην ίδια χρήση από άλλο νεότερης τεχνολογίας η διαφορά από την αξία πώλησης του παλαιού μηχανήματος μείον την εναπομένουσα αξία του παλαιού μηχανήματος να μην εκλαμβάνεται ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά να αποτελούν μειωτικό στοιχείο των πραγματοποιθεισών νέων επενδύσεων. Ούτως ώστε η φορολόγηση να μην λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τη νέα επένδυση, αλλά και να μην χάνει το δημόσιο φορολογητέα ύλη.

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

-Σκοπεύει το αρμόδιο Υπουργείο να εξετάσει τη δυνατότητα τροποποίησης του άρθρου 21 «Κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα» του κώδικα φορολογίας εισοδήματος με την προσθήκη/διευκρίνηση «Ειδικά στην περίπτωση αντικατάστασης παγίων στοιχείων του ενεργητικού με νεότερα, τα έσοδα από την πώληση των παγίων στοιχείων που αντικαθίστανται αποτελούν μειωτικό στοιχείο των νέων παγίων που αντικαθιστούν»;

-Προβλέπεται το αρμόδιο Υπουργείο να εξετάσει στο άρθρο 24 «Φορολογικές αποσβέσεις» του κώδικα φορολογίας εισοδήματος στην παράγραφο 4 σε ό,τι αφορά στο κόστος κτήσης ή κατασκευής την προσθήκη διευκρίνησης «μειωμένο με το τυχόν κόστος αντικατάστασης»;

Άναμμα Χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Αγία Παρασκευή Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 06 Δεκεμβρίου 2018

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «E-Koufalia.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 06 Δεκεμβρίου 2018

«Μισούν τη μεσαία τάξη και δεν το κρύβουν»

Όπως συμβαίνει στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, μπορείς να ξεγελάσεις πολλούς για κάποιο χρονικό διάστημα! Όμως αργά ή γρήγορα ο πραγματικός χαρακτήρας κάθε ανθρώπου αποκαλύπτεται διότι καθρεφτίζεται μέσα από τις πράξεις του. Τις μικρές ή μεγάλες που ξεγυμνώνουν εμπειρίες, βιώματα, θεωρίες, ιδεοληψίες, κοινωνικές στοχεύσεις. Όπως ακριβώς, δηλαδή, συνέβη στην περίπτωση της «κυβερνώσας Αριστεράς», που απέδειξε πόσο καταστροφική και εθνικά επιζήμια είναι.

Εφαρμόζοντας «by the book» το εγχειρίδιο του «καλού λαϊκιστή», ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξης Τσίπρας κατάφεραν τα πρώτα χρόνια της κρίσης να πείσουν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ότι είναι η «φωνή» τους. Φόρεσαν τον μανδύα εκείνων που μάχονταν για την αποκατάσταση των αδικιών των μνημονίων. Παρίσταναν με ευκολία πως εξέφραζαν τα «θέλω» ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος είδε τη γη να υποχωρεί κάτω από τα πόδια του και αναζητούσε απεγνωσμένα «σανίδα σωτηρίας» για να πιαστεί.

Όποιος αμφισβήτησε το «παραμύθι» τους ήταν «δοσίλογος», «υποτακτικός του Σόιμπλε», «yesmen» και πολλά άλλα! Με αυτόν τον τρόπο «ροκάνισαν» σταδιακά την κοινή λογική, καταφέρνοντας να αναρριχηθούν στην εξουσία, που ήταν άλλωστε το μεγάλο ζητούμενο. Το σπουδαίο έπαθλο που θα οδηγούσε στην πολιτική ρεβάνς! Και όταν πέτυχαν τον αρχικό τους σκοπό, έθεσαν σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου που είχαν εκπονήσει.

Πρώτα από όλα «τσάκισαν» φορολογικά τη μεσαία τάξη για να στηρίξουν -υποτίθεται- τους αδύναμους. Μόνο που αντί με τα χρήματα αυτά να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και κατάλληλες συνθήκες για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, επέλεξαν να τα κάνουν επιδόματα διαχείρισης φτώχειας.

Μετατρέποντας τους φτωχούς σε φτωχότερους και στερώντας από τους δημιουργικούς ανθρώπους την όρεξη για παραγωγή, μέσω της ακραίας φορολόγησης, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ επιχείρησαν να μετατρέψουν μια ολόκληρη χώρα σε «υποπρολετάριους». Στη Μαρξιστική θεωρία ως τέτοιοι λογίζονται οι μισθωτοί εργάτες που ζουν μονάχα με ένα μεροκάματο, περιμένοντας συνεχώς το κράτος «πατερούλη» να τους ενισχύει οικονομικά μέσω των κρατικών-κοινωνικών δομών.

Βλέπετε, στο Μέγαρο Μαξίμου γνώριζαν πολύ καλά πως ο «στρατός των φτωχών» είναι πιο εύκολο να χειραγωγηθεί. Για αυτό επιδίωξαν εξ αρχής να βάλουν τους Έλληνες στις ουρές του ΟΑΕΔ, του κοινωνικού μερίσματος, των κοινωνικών παροχών. Εκεί που όλοι είναι ίσοι...

Αυτήν την απόπειρα εθισμού ενός ολόκληρου λαού στη λογική του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του την αποκάλεσαν «κοινωνική ισότητα». Μόνο που στην πραγματικότητα πρόκειται για πολιτική χυδαιότητα!

Παρατηρήστε το μένος με το οποίο εξακολουθούν να επιτίθεται στη μεσαία τάξη και γενικότερα απέναντι σε κάθε έναν και κάθε μια που επιμένει να ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή, πιο δημιουργική, πιο παραγωγική.

Αυτόματα ενεργοποιούν τον κοινωνικό αυτοματισμό διαιρώντας τους Έλληνες σε «προνομιούχους» και μη. Καλλιεργούν την κοινωνική «έχθρα» ανάμεσα σε πολίτες και μέσα από τη συντήρησή και την όξυνση της «αγανάκτησης» οδηγούν τη χώρα σε έναν ταξικό εμφύλιο.

Η στοχοποίηση της λεγόμενης μεσαίας τάξης είναι στρατηγικής σημασίας για τον ΣΥΡΙΖΑ διότι όσοι ανήκουν σε αυτήν είναι ο πραγματικός «εχθρός» της δικής τους υποτιθέμενης «επανάστασης» που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια. Οι αυτοδημιούργητοι άνθρωποι, εκείνοι που εμείς στη ΝΔ αποκαλούμε «νοικοκυραίοι», δεν πιστεύουν στο ΣΥΡΙΖΑϊκό παραμύθι, ούτε έχουν ανάγκη τα κρατικά «φιλοδωρήματα». Είναι πολίτες μιας χώρας που θέλουν να προοδεύσει και όχι «πελάτες» ενός ψηφοθηρικού συστήματος που μετατρέπει ημέρα με την ημέρα έναν περήφανο λαό σε αναξιοπαθούντες.
Για αυτό δεν αρκεί μονάχα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία, αλλά να αποψιλωθεί από παντού η νοοτροπία που εκφράζει, της εύκολης λύσης που ως άλλος δαίμονας κατατρώει τις σάρκες του Έθνους μας.

Η Ελλάδα σήμερα έχει ανάγκη από μια πραγματική επανάσταση του αυτονόητου. Ο ανεύθυνος, αδιάφορος, ωφελιμιστής πολίτης που δεν διαθέτει κοινωνική συνείδηση δεν είναι «μάγκας», ούτε φυσικά χρήσιμος στην κοινωνικό σύνολο. «Πρόβατο στο μαντρί» είναι και απολύτως ελεγχόμενος από ένα σύστημα που τον θέλει υποχείριο ούτως ώστε να τον συμπεριλάβει ως ενεργό μέλος σε αυτό που κάποιοι αποκαλούν «εποχή της οργής».

Υπό αυτό το πρίσμα καθήκον και υποχρέωση της ΝΔ είναι να εκφράσει τη σιωπηρή πλεοψηφία των συμπατριωτών μας που αισθάνεται ότι δεν την εκφράζει η Ελλάδα του Καρανίκα. Να γίνει η «φωνή» όσων δεν θέλουν να άγονται και να φέρονται από όσους δηλώνουν με περίσσιο θράσος «αίμα και σώμα» του λαού, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρούν ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα!

Το εθνικό «αλληλοφάγωμα» και ο κοινωνικός κανιβαλισμός όσων παραμένουν όρθιοι στην κρίση δεν οδηγεί πουθενά. Το ίδιο και η ΣΥΡΙΖΑική λογική του «διαίρει και βασίλευε».