Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο ραδιοφωνικό σταθμό "Η Φωνή της Ελλάδας" και την εκπομπή "Ο παλμός της ομογένειας", με τον δημοσιογράφο Θάνο Σιαφάκα (31-10-2017)

Συνέντευξη Θ. Καράογλου στον Focus Fm και στην εκπομπή της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου (30-10-2017)

Θεσσαλονίκη, 30 Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ 25.410 ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΤΟΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

Στα 25.410 ανέρχονται τα παιδιά που αν και οι οικογένειές τους πληρούν τις προϋποθέσεις, εν τέλει δεν πήραν το πολυπόθητο voucher με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, οδηγώντας στην απόγνωση τους γονείς τους.
Η απάντηση της αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας στην ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ακόμη μια ομολογία τρανταχτής κυβερνητικής αποτυχίας. Αφενός η κα. Θεανώ Φωτίου διαψεύδει τον εαυτό της, όταν υποστήριζε πριν την εφαρμογή του προγράμματος ότι «για όλα τα παιδιά θα υπάρχει θέση σε παιδικό σταθμό», και αφετέρου παραδέχεται ότι η Κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ένα πλαίσιο κοινωνικής πολιτικής το οποίο θα στηρίζει τις οικογένειες που το έχουν ανάγκη.
Με βάση τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ, τα οποία επικαλείται η κα. Φωτίου, φέτος υποβλήθηκαν 149.000 αιτήσεις, εκ των οποίων οι έγκυρες και πλήρεις αντιστοιχούν σε 133.410 παιδιά. Μετά όμως και τη δεύτερη κατανομή, καταλήγει στην απάντησή της, «ο τελικός αριθμός των vouchers που θα δοθούν και θα υλοποιηθούν φέτος θα καλύπτει πάνω από 108.000». Αριθμός ο οποίος αναμφίβολα δεν επαρκεί για να καλύψει τις έτσι και αλλιώς αυξανόμενες ανάγκες χιλιάδων ελληνικών οικογενειών.
Με αφορμή την απάντηση του Υπουργείου Εργασίας ο κ. Καράογλου έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση προσπαθεί να εγκαθιδρύσει στη χώρα μια Δημοκρατία οικονομικών κριτηρίων. Με αυτές τις λογικές, όμως, η Ελλάδα θα συνεχίσει να οπισθοδρομεί. Κράτος Πρόνοιας με ταξικό πρόσημο δεν νοείται, δεδομένου ότι η Πολιτεία οφείλει να μεριμνεί για όλους! Όσον αφορά στη διαπίστωσή της ότι η αύξηση των θέσεων που προσφέρονται στο πρόγραμμα απαιτεί τη δημιουργία νέων βρεφονηπιακών σταθμών, ευθύνη της συγκυβέρνησης είναι να διαθέσει στους Δήμους τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους προκειμένου να δημιουργήσουν νέους παιδικούς σταθμούς. Η χώρα δεν χρειάζεται διαπιστώσεις, αλλά πράξεις».

Αρ. πρωτ.:760/30.10.2017

Θεσσαλονίκη, 30 Οκτωβρίου 2017

Προς:
-Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης
και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

ΕΡΩΤΗΣΗ
«Μεγάλη καθυστέρηση από το ΤΑΝ-ΤΕΑΔ στην έκδοση εκκαθαρίσεων για την εξαγορά πλασματικών ετών»

Με μεγάλη καθυστέρηση, περίπου ένα χρόνο μετά την ψήφιση του τελευταίου ασφαλιστικού νόμου, εκδόθηκε από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η με αριθμ. Φ.80000/οικ.Γ13/22702/966/30.05.2017 εγκύκλιος για την εξαγορά των πλασματικών ετών, βάζοντας τέλος στην «ομηρία» χιλιάδων ασφαλισμένων που ήταν εν αναμονή συνταξιοδότησης.
Δυστυχώς όμως, ενώ έχουν περάσει περίπου 5 μήνες από τότε, δεν έχουν αποσταλεί σχετικές διευκρινήσεις που αφορούν στην εξαγορά των πλασματικών ετών, με αποτέλεσμα τα ταμεία (που πλέον υπάγονται στον ΕΦΚΑ) να μην προχωρούν στις προβλεπόμενες ενέργειες. Ένα από τα ταμεία αυτά είναι και το ΤΑΝ-ΤΕΑΔ (Τομέας Ασφάλισης Νομικών και Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Δικηγόρων), το οποίο παρόλο που έχει προχωρήσει στις αναγνωρίσεις του χρόνου για την εξαγορά πλασματικών ετών σε μέλη του, δεν έχει προβεί σε εκκαθαρίσεις για πληρωμές.
Αποτέλεσμα των δυσλειτουργιών είναι πολλοί ασφαλισμένοι που έχουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης να υφίστανται υλική αλλά και ηθική ζημία, αφού υποχρεώνονται να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τις εκκαθαρίσεις των ταμείων ώστε να καταβάλλουν τα ποσά που τους αναλογούν και να ολοκληρωθεί η διαδικασία εξαγοράς των πλασματικών ετών.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

- Μέχρι πότε θα έχουν αποσταλεί οι διευκρινήσεις στο ΤΑΝ-ΤΕΑΔ, προκειμένου το ταμείο να είναι σε θέση να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις για πληρωμές;

- Ποιος είναι ο αριθμός των εκκρεμών αιτήσεων στο παραπάνω ταμείο;

- Πότε προβλέπεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία εκκαθαρίσεων του συνόλου των εκκρεμοτήτων που αφορούν στην εξαγορά των πλασματικών ετών στο παραπάνω ταμείο;

Αριθ. Πρωτ. 711
Ημερομ. Κατάθεσης 25.10.17

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς: Υπουργό Υγείας,
Υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Θέμα: Παράνομες καρατομήσεις στελεχών στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος»

Κ.Υπουργοί,
Τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί πογκρόμ διώξεων κατά στελεχών των νοσοκομείων από τους διοικητές που διορίσατε πριν 1.5 χρόνο. Δεν είναι η πρώτη φορά που θίγουμε το θέμα, (αρ.πρωτ. 8010/07-10-2016, 4003/08-03-2017) όπου οι παράνομες αποφάσεις και τότε των διοικήσεων είχαν ξεσηκώσει έντονες διαμαρτυρίες του προσωπικού και των εκπροσώπων τους. Δυστυχώς όχι μόνο δεν έχετε φροντίσει να αλλάξετε την υπάρχουσα αρνητική κατάσταση που έχετε διαμορφώσει αλλά συνεχίζετε με την ίδια πάγια τακτική να λειτουργείτε σ' ένα πλαίσιο εκτός νομιμότητας.
Πιο συγκεκριμένα στις 11/10/2017 η Διοικήτρια του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος» προχώρησε παράνομα στη καρατόμηση της πλειοψηφίας της νοσηλευτικής ιεραρχίας, κατόπιν προφανώς συγκεκριμένων οδηγιών που έλαβε. Απ' ότι ενημερωθήκαμε δεν είχε διαπιστωθεί καμία δυσλειτουργία στην παροχή νοσηλευτικών υπηρεσιών και τα περισσότερα εκ των καθαιρεμένων στελεχών δεν συμμετείχαν στην απεργία κατά της αξιολόγησης και παρέδωσαν άριστες αξιολογήσεις. Παρ' όλα αυτά την ίδια στιγμή προχωρήσατε στην καθαίρεσή τους. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η απόφασή σας να προβείτε στην αντικατάστασή τους δεν στηρίζεται στο δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα αλλά σε κομματικά-πολιτικά κριτήρια.
Με τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Ν.4369/2016) απαγορεύονται ρητά οι καθαιρέσεις Προϊσταμένων Οργανικών Μονάδων όλων των επιπέδων έως την συγκρότηση των Συμβουλίων κρίσης και την επιλογή και τοποθέτηση νέων. Δυστυχώς τελείως αντίθετα και παράνομα λειτουργούν οι Διοικητές στα Νοσοκομεία που έχετε εσείς τοποθετήσει.
Οι ευθύνες αυτών των παράνομων αποφάσεών σας είναι τεράστιες και να είστε σίγουροι ότι θα αναζητηθούν.

Κατόπιν αυτών,
Ερωτάστε:

1) Είναι νόμιμη η καθαίρεση των Προϊσταμένων Οργανικών Μονάδων στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος» και η αντικατάστασή τους;
2) Εφαρμόζονται αξιοκρατικά κριτήρια κατά την αντικατάσταση των στελεχών των Νοσοκομείων; Αν ναι, ποια είναι αυτά συγκεκριμένα;
3) Θεωρείτε ότι ακολουθούνται οι διατάξεις του νόμου 4369/2016 στις μετακινήσεις των στελεχών από τις διοικήσεις των Νοσοκομείων;
4) Θα ανακληθούν οι παράνομες αποφάσεις για αντικατάσταση των στελεχών που έχουν ληφθεί από τις διοικήσεις των νοσοκομείων;

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΦΩΤΗΛΑΣ ΙΑΣΟΝΑΣ
ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ
ΒΑΓΙΩΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΒΟΥΛΤΕΨΗ ΣΟΦΙΑ
ΓΙΟΓΙΑΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΝΝΑ
ΚΕΛΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΠΟΥΚΩΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΤΥΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Τοποθέτηση Θ. Καράογλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Τζανακάρη με τίτλο: "Η Ελλάδα φλέγεται" στα Κερδύλλια, την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
κυρίες και κύριοι,

επιτρέψτε μου να ξεκινήσω εκφράζοντας τον θαυμασμό και δίνοντας τα συγχαρητήριά μου στον Βασίλη Τζανακάρη για την πρωτοβουλία να παρουσιάσει το βιβλίο μνήμης που έγραψε, με τίτλο «Η Ελλάδα φλέγεται», σε αυτόν τον:
-μαρτυρικό
-και αιματοποτισμένο τόπο.

Δεν πρόκειται για έναν απλό συμβολισμό, επειδή το ολοκαύτωμα των Κερδυλλίων πρωταγωνιστεί στο βιβλίο από τις σελίδες 195 μέχρι 233 ή επειδή ο Βασίλης Τζανακάρης μέσα από το περιοδικό «Γιατί» έκανε γνωστή στο πανελλήνιο την εκτέλεση των κατοίκων των Άνω και Κάτω Κερδυλλίων με όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Μα ένας φόρος τιμής στη μαζική εκτέλεση 250 ανδρών, ηλικίας 16 έως 60 χρόνων, από τα στρατεύματα κατοχής στις 17 Οκτωβρίου του 1941.

Είναι η ακλόνητη απόδειξη ότι στην Ελλάδα της:
-οικονομικής,
-θεσμικής
-και αξιακής κρίσης, υπάρχει μνήμη!

Και όπου υπάρχει μνήμη, υπάρχουν:
-αξίες
-και κοινωνική ηθική
που παραμένουν αδιαπραγμάτευτα στο χρόνο.

Ως Σερραίος, λοιπόν, κατά το ήμισυ, μιας και η μητέρα μου κατάγεται από την Πεντάπολη, αισθάνομαι τη συμμετοχή μου στην αποψινή συζήτηση ως ένα προσκύνημα σε όλους εκείνους που δολοφονήθηκαν άδικα σε αυτό το:
-φρικτό
-και αποτρόπαιο έγκλημα.

Το αίμα των αθώων,
-η απώλεια,
-ο σπαραγμός,
-ο θρήνος,
-η θυσία,
υπενθυμίζουν σε μια ολόκληρη χώρα ότι εδώ καταγράφηκε η πρώτη μαζική εκτέλεση επί ελληνικού εδάφους από τα ναζιστικά στρατεύματα.

Ότι εδώ, «το αίμα, το χώμα και τα πρόσωπα έγιναν ένα».

Η περιγραφή που κάνει ο Βασίλης Τζανακάρης αναφερόμενος σε εκείνες τις τραγικές ώρες, βασιζόμενη σε μαρτυρίες, σε φέρνει σε απόσταση αναπνοής από τον τόπο του μαρτυρίου.

Είναι τέτοιο το επίπεδο της ιστορικής έρευνας που έχει κάνει, μα και της ιστορικής αφήγησης, που σε καθηλώνει.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην προτελευταία παράγραφο της σελίδας 209: «Η τελευταία εικόνα: οι εφιαλτικές φιγούρες των φονιάδων που τριγυρνούν ανάμεσα στα άψυχα κορμιά, τ' αναποδογυρίζουν, δίνουν τις χαριστικές βολές. Οι περισσότεροι λερώνουν με αίμα τις ήδη λασπωμένες τους μπότες, τις τινάζουν με αηδία, προσπαθούν να τις καθαρίσουν. Τα δυο χωριά εξακολουθούν να φλέγονται. Οι δολοφόνοι ανασυντάσσονται, μαζεύουν τα όπλα, φορτώνουν στα καμιόνια τα σιδερένια κιβώτια των πυρομαχικών που είχαν φέρει μαζί τους, φεύγουν...».

Φεύγουν, αφήνοντας πίσω τους άψυχα κορμιά. Και όσο και αν προσπάθησαν να... καθαρίσουν τις μπότες τους, όπως γράφει ο Βασίλης, το σημάδι του αίματος που άφησαν πίσω τους δεν καθαρίζει ούτε από τις ψυχές τους, ούτε από την ιστορία, μα ούτε και από τους επίγονους των αθώων νεκρών.

Πιστεύω ότι ο δημοσιογράφος και ιστορικός υψηλής ποιότητας, που ονομάζεται Βασίλης Τζανακάρης, μας παραδίδει αυτό το βιβλίο βασιζόμενος στην αδιαμφισβήτητη δημοσιογραφική του έρευνα και έχοντας κάνει την αναγκαία άσκηση αυτογνωσίας που προϋποθέτει η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου.

Για εμένα, φίλες και φίλοι, αποτελεί μεγάλη χαρά να βρίσκομαι δίπλα του απόψε. Όπως είναι τιμητικό να με θεωρεί «φίλο κι αδελφό», όπως αναφέρει στην ιδιόχειρη αφιέρωση που μου έγραψε.

Από τα συνολικά 25 βιβλία του, έχω αναζητήσει και διαβάσει τα 20.

Πρώτα τον διάβασα ως αναγνώστης και μετά τον γνώρισα και κατ' επέκταση τον εκτίμησα:
-ως άνθρωπο,
-ως οικογενειάρχη,
-ως φίλο
-και αδελφό.
Όχι γιατί κατάγεται και αυτός από την Πεντάπολη Σερρών, το χωριό της μητέρας μου όπως σας είπα προηγούμενος, αλλά επειδή έχει όλα τα σπάνια χαρίσματα που κάνουν έναν άνθρωπο:
-να ξεχωρίζει
-και να είναι αγαπητός.

Ο Βασίλης Τζανακάρης είναι:
-ευσυνείδητος,
-υποδειγματικός,
-ακέραιος χαρακτήρας.

Αυτόφωτος,
-εργατικός,
-δημιουργικός,
με καθαρό βλέμμα και άρα καθαρή ψυχή.

Ο ίδιος θα πει ότι υπερβάλλω. Σας μιλώ, όμως, από την καρδιά μου!

Με κέρδισαν οι αρετές που τον διακρίνουν όπως ότι είναι:
-συνεσταλμένος,
-μα και γενναιόδωρος
σε αισθήματα.

Ευγενής,
-χαμογελαστός
-και με έναν καλό λόγο για όλους.
Όχι επιτηδευμένο, μα αυθεντικό.

Στα δικά μου μάτια είναι η προσωποποίηση της αξιοπρέπειας και της ευθύνης.

Μένει μακριά από καθετί αλλοιώνει:
-τον εαυτό,
-τον χαρακτήρα
-και την αξία του.

Ειλικρινά σας μιλώ, είναι ελάχιστες οι φορές που έχω συναντήσει προσωπικότητα με τόσο:
-έντονη
-και ειλικρινή διάθεση αυτοκριτικής,
με βαθιά και γνήσια διάθεση αυτοαναθεώρησης.

Λένε ότι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, ιδίως ενός συγγραφέα, είναι να διαβάσεις τα γραπτά του διότι είναι κυριολεκτικά αυτό που γράφει.

Στην προκειμένη περίπτωση ο φίλος Βασίλης γράφει από ψυχής.

Τιμά, σέβεται και αγαπά το γράψιμο.

Γράφει αφήνοντας ξεκάθαρο αποτύπωμα στις συνειδήσεις μας. Για αυτό εξάλλου τιμήθηκε με κρατικό βραβείο χρονικού-μαρτυρίας για το βιβλίο του «Δακρυσμένη Μικρασία 1919-1922».

Αναγνωρίζει ότι η συγγραφή και η ανάγνωση ενός βιβλίου είναι πάθος και αγωνία.

Σε αυτήν την αντιπνευματική εποχή και σε έναν κόσμο που χάνει όλο και περισσότερο τις αξίες του, το βιβλίο «Η Ελλάδα φλέγεται» είναι ένα ιστορικό ντοκουμέντο.

Στις περίπου 750 σελίδες του φτάνει στην ουσία της ιστορίας.

Έχοντας ως πηγή το:
-πλούσιο,
-σπάνιο
-και πολύτιμο αρχείο του,
για το οποίο δηλώνει -και έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει- υπερήφανος, παρουσιάζει στο αναγνωστικό κοινό μια λογοτεχνική περιγραφή συναισθημάτων και λεπτομερειών.

Εστιάζει στις «μικρές» και για άλλους «ασήμαντες» λεπτομέρειες της ιστορίας, προσθέτοντας πολύτιμες καινούργιες πτυχές στην πρωτότυπη έρευνα.

Δεδομένου ότι το βιβλίο καταπιάνεται και με τη δύσκολη περίοδο του εμφυλίου είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς αναρωτιέστε πως γίνεται ένας «συντηρητικός» πολιτικός όπως εγώ, αποφεύγω να χρησιμοποιήσω τη λέξη «δεξιός», να διαβάζει την ιστορία μέσα από την οπτική ενός συγγραφέα Αριστερών καταβολών...

Εξηγώ ότι ουδέποτε επέτρεψα στον εαυτό μου να βλέπει και να αξιολογεί:
-πράγματα
-και καταστάσεις
φορώντας κομματικές παρωπίδες.

Θέλω να είμαι ρεαλιστής και να αναλύω τα δεδομένα ως ουδέτερος παρατηρητής και όχι από την επιθυμητή σκοπιά.
Θεωρώ ότι ο Βασίλης Τζανακάρης με τον εξαιρετικό τρόπο γραφής του καταφέρνει μαεστρικά να ισορροπεί και να είναι αντικειμενικός.

Προφανώς υπάρχουν στο βιβλίο σημεία με τα οποία συμφωνώ και άλλα με τα οποία διαφωνώ. Πάγια θέση μου, ωστόσο, είναι ότι η διαφωνία λειτουργεί ως αφετηρία διαλόγου και ο διάλογος αποτελεί κορυφαία έκφραση της δημοκρατίας!

Στη ζωή τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα, όχι άλλοθι. Και αυτές τις δύσκολες ώρες πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι η διχόνοια υπήρξε ανέκαθεν η κακή μοίρα της Ελλάδας.

Αυτή ευθύνεται για:
-την Μικρασιατική καταστροφή το 1922,
-την ισοπέδωση της χώρας κατά τη δεκαετία του 1940,
-τη δικτατορία του 1967-1974,
ακόμα και την τραγωδία της Κύπρου.
Και ο προβληματισμός μου έγκειται στο ότι ακόμη και σήμερα η κοινωνία μας στενάζει από αυτό το παράλογο εθνικό σαράκι.

Για κάθε εθνική τραγωδία που βιώσαμε ως Έθνος, η ευθύνη είναι συλλογική. Δεν ευθύνονται οι «απέναντι», αλλά εμείς που επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να λησμονήσουμε το νόημα της εθνικής ομοψυχίας.

Φίλες και φίλοι,
Οι ιστορικές μνήμες είναι οδοδείκτες ζωής. Είναι οι σπίθες που αναζωπυρώνουν:
-αξίες,
-αρχές
-και ιδανικά

Οι λαοί οφείλουν να συγχωρούν. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό. Τα εγκλήματα πολέμου όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση:
-να λησμονιούνται,
-ούτε να παραγράφονται.
Είναι ένα κλειστό βιβλίο, οι σελίδες του οποίου πρέπει να είναι διαθέσιμες σε κάθε έναν και σε κάθε μία.

Κλείνω, με ένα όνειρο που έχω. Οι επόμενες γενιές των Ελλήνων να μην δουν την Ελλάδα να φλέγεται.

Δεν τους αξίζει!

Φίλε Βασίλη Τζανακάρη,
σε ευχαριστώ για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση να βρίσκομαι απόψε δίπλα σου.

Μαθητικές παρελάσεις για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου σε Πανόραμα και Λαγκαδά, την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2017

Απόδοση νέων ξιφών σε 95 νέους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Εκδηλώσεις στο χωριό Γέφυρα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

«Η ιστορική υπερηφάνεια της Θεσσαλονίκης»

Οι ιστορικές μνήμες είναι οδοδείκτες της ζωής. Για αυτό και τα έντονα συναισθήματα που με κατέκλυσαν μόλις ανέβηκα στο κατάστρωμα του θωρηκτού «Αβέρωφ», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είναι δύσκολο να αποτυπωθούν στο χαρτί.

Η αύρα του θωρηκτού της νίκης και το ιστορικό του εκτόπισμα σε κυριεύουν. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις την ευκαιρία να ξεναγείσαι σε ένα ιερό «κειμήλιο» της πατρίδας μας, το οποίο στα 105 ένδοξα χρόνια που μεσολάβησαν από την παραλαβή του μέχρι σήμερα δεν υπέστειλε ποτέ την ελληνική σημαία από τον ιστό του. Με λίγα λόγια ενσαρκώνει την ακατάλυτη πορεία του Έθνους μας στο πέρασμα των αιώνων, διδάσκοντας εθνική υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, μα και ελληνική ναυτική ιστορία! «Αυτό το καράβι είναι η Ελλάδα», όπως μου είπε πολύ εύστοχα ο κυβερνήτης του!
Από τη «γέφυρα» του αξιωματικοί και ναύτες έγιναν μέρος της εθνικής μας ιστορίας. Συμμετείχαν σε δυο Βαλκανικούς και δυο Παγκόσμιους πολέμους, γεγονός που είναι από μόνο του αρκετό να εξηγήσει το δέος που αισθάνεται κάποιος μόνο που το αντικρίζει να στέκεται περήφανο και αγέρωχο μπροστά του. Βλέπετε, κάθε γωνιά του είναι ποτισμένη με αγωνίες, ιδρώτα, αίμα, χαρές και σπουδαίες νίκες.

Πέραν της συγκίνησης που προκαλεί από μόνο του το θωρηκτό «Αβέρωφ», ιδιαίτερα θετική εντύπωση μου έκανε η προσοχή που έδειχναν οι εκατοντάδες μαθητές που ξεναγούνταν εκείνη την ώρα στους χώρους του πλοίου. Στα μάτια τους διέκρινες τη δίψα να μάθουν την ιστορία του και η σιωπή τους την ώρα των αφηγήσεων με έκανε -ειλικρινά- να αισθανθώ αισιόδοξος για το μέλλον.

Η σπίθα που άναψε στις ψυχές τους αυτή η ξενάγηση είναι ο οδηγός για την Ελλάδα του αύριο. Είναι η ίδια ακριβώς σπίθα και η ανάγκη εθνικής ανάτασης που έβλεπα στα μάτια χιλιάδων Θεσσαλονικέων στις 26 Οκτωβρίου 2012 όταν, με τη βοήθεια του Θεού, είχα την τιμή ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης να διοργανώσω την αναπαράσταση εισόδου του Ελληνικού στρατού στην πόλη, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της.

Τότε υπήρξαν οι γνωστές φωνές που χαρακτήρισαν «γραφικότητες» εκείνη την πρωτοβουλία. Είναι οι ίδιοι που στα χρόνια των μνημονίων έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες εμφανίζοντας τη Θεσσαλονίκη ως πόλη οπισθοδρομική, συντηρητική και μίζερη, χλευάζοντας κάθε τι που σχετίζεται με τον αξιακό μας κώδικα. Λες και είναι προοδευτικό να απαξιώνεις την επίγνωση της εθνικής μας κληρονομιάς...

Την απάντησή στους συγκεκριμένους «κύκλους» την έδωσαν οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς που συμμετείχαν μαζικά στις τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις, υπενθυμίζοντας στους οπαδούς του εθνομηδενισμού ότι τούτη η πόλη έχει ένδοξη και πλούσια ιστορία. Και είναι πολύ υπερήφανη για αυτήν.

Με αφορμή, λοιπόν, το εορταστικό τριήμερο που ξεκινά ανήμερα της γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του Αγίου Δημητρίου, ας μιλήσουμε όλοι στα παιδιά μας για την ιστορία μας. Ας βάλουμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας την σημαία μας και ας τους διηγηθούμε ό,τι γνωρίζουμε για τις μεγάλες εθνικές εποποιίες. Άλλωστε η ιστορία, ως θεματοφύλακας μεγάλων πράξεων, λειτουργεί ως μέσον για να ανασυνδέσουμε το χθες με το σήμερα και να παραδώσουμε το νήμα του Έθνους μας στο αύριο.

Το απόσπασμα του σήματος του πρώτου κυβερνήτη του «Αβέρωφ», Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, προς τον υπόλοιπο στόλο: «Εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ'ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην», ας είναι το σύνθημα για την αναγέννηση της πατρίδας μας.