Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στο περιοδικό «Speaknews», που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2022.
«Τι χρειάζεται η Θεσσαλονίκη για να γίνει πρωταγωνίστρια»
Στην πολιτική μου σταδιοδρομία έχω κληθεί πολλές φορές να απαντήσω στην ερώτηση «τι χρειάζεται η Θεσσαλονίκη για να γίνει πρωταγωνίστρια». Είναι μια συζήτηση που όλοι κάνουμε μεταξύ μας σε κάθε ευκαιρία που μας δίνετε. Μια συζήτηση η οποία ενώ σχεδόν πάντα καταλήγει σε συμπεράσματα, εντούτοις αυτά ποτέ στο παρελθόν δεν μετουσιώνονταν σε χειροπιαστά αποτελέσματα. Το «γιατί» είναι πραγματικά άξιο απορίας. Αν και κατά την προσωπική μου άποψη η απάντηση είναι απλή. Διότι από την πόλη μας απουσιάζουν η ομοθυμία, η ομοφωνία, η ομόνοια και η επιδίωξη του κοινού συμφέροντος.
Η Θεσσαλονίκη «διψά» για μεγάλα έργα. Τα έχει ανάγκη, τα χρειάζεται και είναι αλήθεια ότι πολλές φορές προσπάθησε να τα θέσει σε τροχιά υλοποίησης. Ωστόσο πάντα κάπου σκοντάφτουν.... Κάτι μεσολαβεί και ο αρχικός ενθουσιασμός μετατρέπεται σε απογοήτευση. Κάπως έτσι το όνειρο γίνεται εφιάλτης και η πόλη μας, η «Πρωτεύουσα» των Βαλκανίων» έγινε η «Πρωτεύουσα των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων».
Κάθε φορά που η Θεσσαλονίκη ετοιμαζόταν να κάνει ένα βήμα μπροστά της έκοβαν τα φτερά οι προσωπικές σκοπιμότητες διαφόρων «Θεσσαλονικαρχών» οι οποίοι ταύτιζαν ηθελημένα τις δικές τους επιδιώξεις με την εξέλιξη της πόλης. Παρίσταναν πως την... προστάτευαν μα στην πραγματικότητα την πατρονάριζαν περιορίζοντας τη δυναμική της και κόβοντας τα φτερά της με προφάσεις, δικαιολογίες και επιχειρήματα τα οποία πολλές φορές στερούνταν λογικής.
Η μειοψηφία επέβαλλε τα «θέλω» της στο όνομα της δημοκρατίας, την οποία χρησιμοποίησε ως άλλοθι για να «παγιδεύσει» την πόλη με τα δεσμά της αδράνειας. Εκείνοι που κατηγορούσαν τη Θεσσαλονίκη πως δήθεν την έχει κυριεύσει ο «σκοταδισμός», είναι οι ίδιοι που τη μετέτρεψαν για δεκαετίες σε «λαμαρινούπολη» εξαιτίας των διαδοχικών ενστάσεων που υπέβαλλαν για το έργο του Μετρό.
Είναι οι ίδιοι που κραύγαζαν υπέρ της προοδευτικότητας της, μα οι ενέργειές τους πριμοδοτούσαν τις δυνάμεις της μιζέριας. Μοιραία, στο πέρασμα των χρόνων, η νύφη του Βορρά έγινε «βορά» στις «ορέξεις» της μικροπολιτικής διαμαρτυρίας και της στείρας αντίρρησης. Από την πολυπολιτισμικότητα πέρασε στη.... πολυπροβληματικότητα, καθώς οι μεγάλες αναπτυξιακές ευκαιρίες που της δόθηκαν έγιναν χαμένες προσδοκίες, ενώ η «γύμνια» σε νοοτροπία και λογική την κατέταξαν ως μια «χαμηλοτάβανη πόλη» χωρίς προοπτικές και μέλλον.
Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών έκλεισε το βράδυ των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου του 2019, όταν άνοιξε εκείνος των μεγάλων προοπτικών. Κάνω αυτήν την επισήμανση γιατί στην πόλη μας, ποτέ στο παρελθόν, δεν δρομολογήθηκε με τέτοια συνέπεια και αποτελεσματικότητα, ανάλογος όγκος παρεμβάσεων που αλλάζουν την όψη της βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
Με μεθοδική και σκληρή δουλειά, αλλά και με ισορροπία ανάμεσα στον ρεαλισμό και την αποτελεσματικότητα, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη υλοποιεί ένα καλοσχεδιασμένο πρόγραμμα κομβικών έργων υποδομής που βοηθούν τη Θεσσαλονίκη να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και εξωστρέφεια. Που τη βοηθούν να ανοιχθεί στο μέλλον με διορατικότητα, υπευθυνότητα, υπομονή, επιμονή και ρεαλισμό. Όχι με «θα», αλλά με πράξεις. Όχι με μακέτες, αλλά με έργα.
Πλέον η Θεσσαλονίκη αποκτά ταυτότητα καθώς η αναπτυξιακή πρόταση που υπηρετούμε περιλαμβάνει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα έχοντας ως σημείο αναφορά τους οδικούς άξονες εθνικής σημασίας, το νέο αεροδρόμιο, τον σιδηρόδρομο, το λιμάνι και τις πύλες εισόδου. Έτσι αναβαθμίζεται σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κέντρο που αφήνει οριστικά και αμετάκλητα πίσω του την εποχή των μουσαμάδων και των επαναλαμβανόμενων εξαγγελιών και αναβαθμίζεται σε σύμβολο των αναπτυξιακών δυνατοτήτων που έχει η πατρίδα μας.
Η κατασκευή του Fly Over, η ολοκλήρωση της βασικής γραμμής του Μετρό έως το τέλος του 2023, το νέο σύγχρονο αεροδρόμιο, η οδική σύνδεση ΟΛΘ-ΠΑΘΕ, οι εργασίες ανακατασκευής της γέφυρας του Αλιάκμονα, η ολοκλήρωση των οδικών αξόνων Θεσσαλονίκη-Κασσάνδρα και Θεσσαλονίκη-Πολύγυρος, η κατασκευή του νέου οδικού άξονα Θεσσαλονίκη-Έδεσσα, η δημιουργία προαστιακών γραμμών που θα εξυπηρετούν τη δυτική πλευρά της πόλης και το Τεχνολογικό Πάρκο «Thess Intec» στο Δήμο Θερμαϊκού, σε συνδυασμό με την κατασκευή 17 υπερσύγχρονων βιοκλιματικών και ενεργειακά αναβαθμισμένων σχολείων στους Δήμους Λαγκαδά, Ωραιοκάστρου, Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη, Νεάπολης-Συκεών, Παύλου Μελά, Αμπελοκήπων-Μενεμένης και Καλαμαριάς, αποτελούν την έμπρακτη απόδειξη ότι ποτέ ξανά στην πόλη μας δεν έγιναν τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Οι κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται βασίζονται στην αλήθεια και την κοινή λογική, στοιχεία που απουσίαζαν από την πόλη μας τα προηγούμενα χρόνια. Παράλληλα φέρνουν τη Θεσσαλονίκη στη σωστή πλευρά της ιστορίας, αφού όλα τα έργα που υλοποιούνται αφορούν στην καθημερινότητα των Θεσσαλονικέων. Είναι έργα που διαχέονται σε όλη την κοινωνία και αυτό συνεπάγεται ανάπτυξη για όλους.
Έρχεται, λοιπόν, η στιγμή που θα μπορούμε να μιλήσουμε για τη Θεσσαλονίκη του 2030 καθώς πορευόμαστε με οδηγό την ειλικρίνεια και τις στέρεες αναπτυξιακές βάσεις. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με την κεφαλαιοποίηση της υπάρχουσας δυναμικής στην έρευνα και τη μείωση της απόστασης μεταξύ έρευνας και εμπορικής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της, δημιουργείται άμεση προστιθέμενη αξία τόσο στην τοπική οικονομία, όσο και στη δημιουργία επιπέδου απασχόλησης. Άλλωστε, σε ταραγμένες περιόδους, όπως αυτή που βιώνουμε λόγω της ενεργειακής κρίσης που προκλήθηκε εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η ταυτότητα μιας πόλης αποτελεί διαβατήριο ανάπτυξης.
