Συνέντευξη του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ΕΡTNEWS και την εκπομπή «Update», με τον δημοσιογράφο Τάκη Σαράντη (18-07-2024)

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο" στις 06 Ιουλίου 2024

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Metrosport" στις 09 Ιουλίου 2024

Συνέντευξη του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στo Mega Channel και την εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega», με τους δημοσιογράφους Νικήτα Κορωνάκη και Στέλλα Στυλιανού (17-07-2024)

Συνέντευξη του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στον Fm100 και την εκπομπή «100%», με τους δημοσιογράφους Έφη Τσαμπάζη και Βαγγέλη Στολάκη (19-07-2024)

Συνέντευξη του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στον Flash 99,4 Fm και την εκπομπή «Ερασιτεχνικά αθλητικά», με τον δημοσιογράφο Στάθη Γεωργιάδη (14-07-2024)

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Karfitsa.gr", που δημοσιεύτηκε στις 21 Ιουλίου 2024

"Τα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης ως αφετηρία μιας πιο παραγωγικής Ελλάδας"

Η συμπλήρωση 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας, φέρνει εκ νέου στην επικαιρότητα τη συζήτηση που αναπαράγεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για το αποτύπωμα της Μεταπολίτευσης στην ελληνική πολιτική σκηνή, στην κοινωνία και στην οικονομία μας. Αξιολογώντας αντικειμενικά τις αλλαγές και τις τομές που έλαβαν χώρα αυτές τις πέντε δεκαετίες, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι βιώνουμε την πιο ομαλή και ώριμη Δημοκρατία από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, με αποκορύφωμα την ένταξη της χώρας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ασφαλώς, σε αυτήν την έντονη και πλούσια ιστορική διαδρομή, έγιναν λάθη, καταγράφηκαν παραλείψεις και εμφανίστηκαν πτυχές του "κακού" εθνικού μας εαυτού. Όμως δεν τίθεται καμία αμφιβολία ότι χάρη στην οραματική πολιτική του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή, από το 1974 έως σήμερα, η Ελλάδα απέκτησε ισχυρά θεσμικά αντίβαρα, ανήκει στη Δύση και διαθέτει σταθερή οικονομική ανάπτυξη και στιβαρή εξωτερική πολιτική. Άρα, στη "ζυγαριά" της αξιολόγησης, τα οφέλη της Μεταπολίτευσης είναι πολλαπλάσια, κάτι που αποτυπώνεται στο γεγονός ότι η κοινωνία μας πατά σε στέρεο και ασφαλές έδαφος.
Επειδή, όμως, η συζήτηση για τη Μεταπολίτευση είναι δυναμική διαδικασία, δεν πρέπει να την περιορίζουμε στο σήμερα, ούτε σε όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Απεναντίας, είναι ωφέλιμο να διευρύνουμε το βλέμμα μας στο μέλλον και να αναρωτηθούμε πώς οραματιζόμαστε την Ελλάδα την επόμενη πενταετία ή δεκαετία. Είναι το ζητούμενο για να διασφαλίσουμε ότι η πατρίδα μας θα συνεχίσει να κινείται προσηλωμένη στη ρότα της σταθερότητας και της ασφάλειας. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια βιώνουμε κατακλυσμιαίες αλλαγές οι οποίες επηρεάζουν τη ζωή μας με πολλαπλούς τρόπους.
Υπό το πρίσμα αυτό, θεωρώ ότι η ευημερία της πατρίδας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πολιτικό αφήγημα που υπηρετεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και συνενώνεται με την πρόοδο που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια. Μια πρόοδο που αναζωογονεί την Δημοκρατία μας και θέτει τις βάσεις για μια ισχυρή και δυναμική οικονομία, η οποία αυξάνει τους ρυθμούς ανάπτυξης και αφήνει πίσω τις χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες του παρελθόντος. Με "προίκα", λοιπόν, το θετικό πρόσημο της Μεταπολίτευσης, η Ελλάδα του 2024 θέτει συνειδητά τις προτεραιότητες και εκπέμπει σιγουριά και υπερηφάνεια, τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε όλο τον κόσμο. Δικαιωματικά μπορεί να καμαρώνει ότι είναι ένα σύγχρονο κράτος, που άλλαξε επίπεδο, αφού πλέον διαθέτει χαμηλούς φόρους, σύγχρονη παιδεία και είναι θωρακισμένη αμυντικά. Παράλληλα, ως Κυβέρνηση, στηρίζουμε συνέχεια το διαθέσιμο εισόδημα, αυξάνοντας τους πραγματικούς μισθούς, ενώ η μείωση της εργασιακής ανασφάλειας, όπως καταγράφεται από τον ΟΟΣΑ, μέσα και από τη μείωση της ανεργίας, είναι μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη για την ελληνική οικονομία και για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "ThePresident.g", που δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουλίου 2024.

"Η Ευρώπη πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της"

Όταν βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι, πρέπει να αποφασίσεις προς τα που θα πας. Ποια κατεύθυνση θα επιλέξεις... Η Ευρώπη δεν αποτελεί εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα, καθώς είναι προφανές ότι βρίσκεται ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων και επιλογών, ούτως ώστε να αποδυναμώσει τις φυγόκεντρες τάσεις που παρατηρούνται στο εσωτερικό της, αφού τα υψηλά ποσοστά αποχής που καταγράφηκαν στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, μαρτυρούν την απογοήτευση των πολιτών για τον αποστειρωμένο τρόπο λειτουργίας των θεσμικών οργάνων που εδρεύουν στις Βρυξέλλες.
Σήμερα, η άλλοτε ενιαία ευρωπαϊκή "οικογένεια" είναι βαθιά διχασμένη και το χειρότερο είναι ότι, χρόνο με τον χρόνο, αδυνατεί να εμπνεύσει τα κράτη-μέλη της, παραδομένη σε ταυτοτικά ζητήματα όπως η μειωμένη ενωσιακή αλληλεγγύη, οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές και η απουσία οράματος. Πάσχει από έλλειμμα ταυτότητας, προσανατολισμού, συνοχής και ηγεσίας. Ασφαλώς, όλα τα παραπάνω δεν προέκυψαν εν μια νυκτί, μα είναι απόρροια της ευθείας αμφισβήτησης των αξιών της Ευρώπης, που άλλοτε λειτουργούσαν ως συνεκτικός ιστός της. Στα πρώτα χρόνια της ιστορικής της διαδρομής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν μόνο μια "ένωση κρατών", αλλά συνιστούσε ένα αξιακό σύστημα, το περιεχόμενο του οποίου εξελισσόταν ιστορικά. Πλέον, αυτή η συνθήκη έπαψε να υφίσταται, με αποτέλεσμα τα κράτη-μέλη να μην γνωρίζουν ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσουν, ώστε να επιτύχουν τον στόχο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Άρα, αρχής γενομένης από την έναρξη της νέας θητείας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, είναι προφανές ότι η Ευρώπη της περιόδου 2024-2029 πρέπει να αναζητήσει και να βασιστεί σε μια νέα αρχιτεκτονική που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο.

Η Ευρώπη δεν είναι η γραφειοκρατική διοίκηση, ούτε η σημερινή φυσιογνωμία της. Είναι η ανάπτυξη και οι ίσες ευκαιρίες που μπορεί να παρέχει, παρά τις όποιες δομικές ατέλειες. Οφείλει να είναι ταυτόσημη με την προοπτική και την εξέλιξή των μελών της, τον διάλογο και την ελπίδα. Ήταν και παραμένει προορισμός και όχι.. φορτίο, είναι η εξωστρέφεια των χωρών και όχι η εσωστρέφεια των τελευταίων χρόνων, είναι συνώνυμη με τη συνομιλία και την συνεννόηση, την ελευθερία και τον ορθολογισμό, τη φροντίδα και τον πολιτισμό, είναι δεσμοί φιλίας και όχι διαχωριστικά σύνορα μεταξύ βορρά και νότου. Είναι, σε τελική ανάλυση, μια κατάκτηση που μας διασφάλιζε επί δεκαετίες το πολύτιμο αγαθό της ειρήνης, που τόσο αμφισβητείται και αυτό σήμερα.

Με αφορμή, λοιπόν, τη χαμηλή συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών στις κάλπες της 9ης Ιουνίου και την απουσία ενδιαφέροντος των εθνικών πληθυσμών για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, πρέπει να γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις προτού το ευρωπαϊκό όνειρο "σβήσει" δίχως να το έχουμε αντιληφθεί. Η επιστροφή στις "ρίζες" είναι μονόδρομος.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Grtimes.gr", που δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου 2024

"Η Ευρώπη του σήμερα και η ευρωπαϊκή προοπτική του μέλλοντος"

Η ιδιαίτερα χαμηλή συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών στις ευρωκάλπες της 9ης Ιουνίου και η απουσία ενδιαφέροντος των εθνικών πληθυσμών για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, πρέπει να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο αναγέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιβάλλεται να δρομολογηθούν άμεσα διορθωτικές κινήσεις, σε διαφορετική περίπτωση το ευρωπαϊκό όνειρο κινδυνεύει να "σβήσει" δίχως να το... αντιληφθούμε. Άρα, δεν θα κουραστώ να τονίζω, ότι η επιστροφή στις "ρίζες" είναι μονόδρομος για την Ευρώπη. Όχι σε ό,τι αφορά στο σήμερα, αλλά πρωτίστως στο μέλλον της.

Για να βαδίσουμε στο ασφαλές μονοπάτι που θα μας οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα, πρέπει προηγουμένως να κάνουμε έναν ώριμο και ειλικρινή διάλογο, ο οποίος μέσα από έντονα στοιχεία αυτοκριτικής, θα δώσει πειστική απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα: Τι είναι η Ευρώπη. Μονάχα έτσι θα μπει τέλος στη συσσωρευμένη απογοήτευση των πολιτών για τον αποστειρωμένο τρόπο λειτουργίας των θεσμικών οργάνων της ευρωπαϊκής κοινότητας και θα γίνει ένα αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του εμφανούς ελλείμματος ταυτότητας, προσανατολισμού, συνοχής και ηγεσίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Όσο συνεχίσει να απουσιάζει το κοινό όραμα, τόσο θα απομακρύνονται τα κράτη-μέλη.
Ασφαλώς, όλα τα παραπάνω δεν προέκυψαν ξαφνικά, μα είναι απόρροια της ευθείας αμφισβήτησης των αξιών της Ευρώπης. Ο άλλοτε συνδετικός ιστός της έχει διαρραγεί, αφού το αξιακό σύστημα που κάποτε "έδενε" την ευρωπαϊκή οικογένεια, έπαψε να εξελίσσεται. Και μαζί του, έπαψε να εξελίσσεται ο θεσμός.

Για το λόγο αυτόν, παίρνοντας ως αφορμή την έναρξη της νέας θητείας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση η Ευρώπη της περιόδου 2024-2029 να στραφεί και να επενδύσει σε μια νέα αρχιτεκτονική που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο. Αυτόν που απουσιάζει από την κεντρική της στόχευση τα τελευταία χρόνια.

Πρόκειται για αναγκαία συνθήκη, γιατί η Ευρώπη δεν είναι η γραφειοκρατική διοίκηση που έχουμε συνηθίσει. Είναι πολλά περισσότερα... Είναι η ανάπτυξη και οι ίσες ευκαιρίες που μπορεί να παρέχει, παρά τις όποιες δομικές ατέλειες υπάρχουν. Αυτό ήταν, άλλωστε, το κύριο ζητούμενο των πρωτεργατών της.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει, λοιπόν, να ξαναγίνει ταυτόσημη με την προοπτική και την εξέλιξή των μελών της, τον διάλογο και την ελπίδα. Βλέπετε, ήταν και πρέπει να παραμείνει προορισμός και όχι.. να αντιμετωπίζεται ως... φορτίο και κατ' επέκταση να λογίζεται ως "βάρος". Είναι, ακόμη, η εξωστρέφεια των χωρών και όχι η εσωστρέφεια των τελευταίων χρόνων και σε κάθε περίπτωση πρέπει να ξαναγίνει συνώνυμη με τη συνομιλία και την συνεννόηση, την ελευθερία και τον ορθολογισμό, τη φροντίδα και τον πολιτισμό. Να κατανοήσουμε όλοι μας, με πράξεις, ότι Ευρώπη σημαίνει δεσμοί φιλίας και όχι διαχωριστικά σύνορα μεταξύ βορρά και νότου. Σε τελική ανάλυση, είναι μια κατάκτηση που μας διασφάλιζε επί δεκαετίες το πολύτιμο αγαθό της ειρήνης, το οποίο αμφισβητείται σήμερα τόσο έντονα.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα TheOpinion.gr, που δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου 2024.

"H στροφή της Ευρώπης σε μια αρχιτεκτονική με επίκεντρο τον άνθρωπο"

Η έναρξη της νέας θητείας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου πρέπει να συνοδεύεται από τη στροφή της Ευρώπης σε μια νέα αρχιτεκτονική που θα έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Αυτόν που τόσο απουσιάζει από την κεντρική της στόχευση τα τελευταία χρόνια. Δίχως ίχνος υπερβολής, πρόκειται για μια αναγκαία συνθήκη, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι η γραφειοκρατική διοίκηση που έχουμε συνηθίσει, αλλά πολλά περισσότερα... Είναι η ανάπτυξη και οι ίσες ευκαιρίες που μπορεί να παρέχει, παρά τις δομικές ατέλειες που υπάρχουν. Αυτό ήταν, άλλωστε, το κύριο ζητούμενο των εμπνευστών της.

Τη "στροφή" που περιγράφω παραπάνω υπαγορεύει η ιδιαίτερα χαμηλή συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών στις ευρωκάλπες της 9ης Ιουνίου, ώστε ο έντονος προβληματισμός που καταγράφεται εξαιτίας της απουσίας ενδιαφέροντος των εθνικών πληθυσμών για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, να αποτελέσει εφαλτήριο αναγέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι προφανές ότι επιβάλλεται να δρομολογηθούν άμεσα διορθωτικές κινήσεις, γιατί σε διαφορετική περίπτωση το ευρωπαϊκό όνειρο κινδυνεύει να "σβήσει" δίχως να το... αντιληφθούμε. Άρα, δεν θα κουραστώ να τονίζω, ότι η επιστροφή στις "ρίζες" είναι μονόδρομος για την Ευρώπη. Όχι για το σήμερα του θεσμού, αλλά πρωτίστως για το μέλλον της.

Φυσικά, εξυπακούεται ότι πρέπει να γίνει και ένας ώριμος και ειλικρινής διάλογος, ο οποίος μέσα από έντονα στοιχεία αυτοκριτικής, θα δώσει πειστική απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα: Τι είναι η Ευρώπη. Μονάχα έτσι θα μπει τέλος στη συσσωρευμένη απογοήτευση των πολιτών για τον αποστειρωμένο τρόπο λειτουργίας των θεσμικών οργάνων της ευρωπαϊκής κοινότητας και θα γίνει ένα αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του εμφανούς ελλείμματος ταυτότητας, προσανατολισμού, συνοχής και ηγεσίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.
Επίσης, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε πως όλα τα παραπάνω δεν προέκυψαν ξαφνικά, μα είναι απόρροια της ευθείας αμφισβήτησης των αξιών της Ευρώπης. Ο άλλοτε συνδετικός ιστός της έχει διαρραγεί, αφού το αξιακό σύστημα που κάποτε "έδενε" την ευρωπαϊκή οικογένεια, έπαψε να εξελίσσεται. Και μαζί του, έμεινε στάσιμος ο ίδιος ο θεσμός.

Μόνο που η Ευρώπη είναι πολλά περισσότερα από όσα πιστεύουμε για αυτήν σήμερα. Οφείλει να ξαναγίνει ταυτόσημη με την προοπτική και την εξέλιξή των μελών της, τον διάλογο και την ελπίδα. Ήταν και πρέπει να παραμείνει προορισμός και όχι.. να αντιμετωπίζεται ως... φορτίο και κατ' επέκταση να λογίζεται ως "βάρος". Είναι η εξωστρέφεια των χωρών και όχι η εσωστρέφεια των τελευταίων χρόνων και σε κάθε περίπτωση πρέπει να ξαναγίνει συνώνυμη με τη συνομιλία και την συνεννόηση, την ελευθερία και τον ορθολογισμό, τη φροντίδα και τον πολιτισμό. Είναι οι δεσμοί φιλίας και όχι διαχωριστικά σύνορα μεταξύ βορρά και νότου. Σε τελική ανάλυση, είναι μια κατάκτηση που μας διασφάλιζε επί δεκαετίες το πολύτιμο αγαθό της ειρήνης, το οποίο αμφισβητείται σήμερα τόσο έντονα. Και αυτό το αγαθό πρέπει να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.